Alle reacties

Beste recensent’ ik denk dat je wel bevooroordeeld was/ bent…maar dat hoeft niet perse negatief te zijn. Ik denk zelfs dat deze recensie op een bepaalde manier juist als een compliment kan worden ervaren, juist omdat er in doorschemerd dat de verwachtingen hoog waren geeft dat iets aan over guzman’s kunnen..het gegeven dat zijn prestaties nu minder zijn worden juist aangeduid door het feit dat hij goed is/was en wellicht weer wordt. Je kan iets vaak iets pas aanduiden als goed of slecht, als je een tegenhanger/tegenstelling hebt als referentiekader.

Gisteravond naar het FIGI Theater in Zeist naar het toneelstuk “de Kersentuin” geweest, Het was een leuk en grappig toneelstuk met gebeurtenissen die in het dagelijks leven voorkomen.

Vanavond met bewondering zitten kijken naar dit staaltje Kunst. Wat knap en origineel en wat hebben we weer gelachen. Deze jongens verdienen die Poelifinario. Zonder twijfel!!!

in dierbare herrinnering aan leonoor met name tramlijn begeerte in 83, bas voets , arnhem.

Van harte gefeliciteerd Loek met deze zeer terechte prijs.

hoeraaaaaaaaa voor Loekie,en zeer terecht….

Nee, het is http://cecinestpasblog.tumblr.com

De rolluiken-sculptuur van Job Koelewijn ( http://zoektochtassociatiefwerken.files.wordpress.com/2011/05/naamloos-87.jpg )?

Deze onderscheiding is terechter dan de vorige die naar de directeur van het verdwijnende TIN ging. Het ware beter dat het TIN er nog was, en dan ook op de Herengracht.
Loek is niet alleen een gewetensvol chroniqueur van het toneel, hij is ook een groot stimulator van nieuwe lichtingen acteurs, regisseurs en theaterdocenten. Ik zeg: hoera!

Van harte gefeliciteerd, Loek!!
Zó terecht! Suzanne vL.

Roerend (en geroerd) eens! Gedurfd, razend knap, uniek, prachtvoorstelling – grote kunst!

Natuurlijk is een Danshuis iets heel anders dan een Dansgroep, maar ik vind dit besluit toch in schril contrast staan t.o.v. het “om zeep helpen” van Dansgroep Amsterdam.
In mijn ogen een unieke moderne dansGROEP!

Zojuist de show mogen bewonderen, de recensie is spot on. Wellicht met de extra toevoeging dat het erg jammer is dat Starke in het 3e deel veel te weinig aan bod is gekomen.
Daarnaast, los van de taalbeheersing van de dames, zou het goed zijn voor Marieke om een volgende keer de verhaallijn iets beter te volgen. Voordat het nummer wordt ingezet legt men op het podium namelijk uit wat ‘Fodder’ [on my wings] betekent.
Dat zij niet bekend is met het volledige oeuvre is geen verwijt, dat zij niet oplet tijdens de show én daar moeilijk over doet wel.

Afgelopen woensdagavond 15 mei 2013 zijn we met vrienden naar Amsterdam-Noord getogen om daar een voorstelling bij te wonen met de opvallende titel HET LEVEN EEN GEBRUIKSAANWIJZING. Een vriendin van ons heeft daar een klein rolletje in en had ons uitgenodigd te komen kijken.

Het was een geweldig spektakel! Hoewel er (bijna helemaal) niet gesproken werd (de regisseur, Jakop Ahlbom, is niet voor niets mimespeler) was het een zeer levendig, enerverend, zelfs hilarisch schouwspel. Heel langzaam werd het spel opgebouwd: van één eenzaam persoon met haar dagelijkse rituelen tot uiteindelijk 17 acteurs tegelijk op het podium waardoor er een (perfect tot in het kleinste detail geregisseerde) chaos en orgie ontstond. Ondanks de ‘botsingen'(die soms bijna fysiek waren) en de ongewilde en onbedoelde vermengingen van hun individuele levens, bleven ze allen eigenlijk even eenzaam en in hun kleine wereldje opgesloten als aan het begin. Echt en voorgoed uit de dagelijkse sleur een eenzaamheid breken leek zo goed als onmogelijk. De moderne (stads)mens op zichzelf teruggeworpen?

Een stuk dat mij in ieder geval veel stof tot nagenieten en nadenken heeft geschonken. Het is nog tot 26 mei 2013 te zien in het theater van Dansmakers aan het IJ, Gedempt Hamerkanaal 203-205, Amsterdam-Noord.

Van dezelfde regisseur hebben mijn vrouw en ik op 27 oktober 2012 in theater de Stoep in Spijkenisse het stuk LEBENSRAUM van Jakop Ahlbom gezien. Ook een fascinerend stuk, ook zó mooi gespeeld en geregisseerd… Het komt eind 2013 na o.a. Stockholm en Barcelona en de VS weer naar de Nederlandse theaters, dus wie het alsnog wil zien…

Wat een prachtige recensie, Joost. Je haalt momenten en dwarsverbanden naar boven die mij nog tijdens de voorstelling ontgingen. En hoe bijzonder was het inderdaad – zonder plot, maar een voorstelling om ademloos te bekijken, en dan zo dicht op de actualiteit zonder welk perspectief dan ook dicht te metselen. Niet vaak maak je theater mee dat tegelijk zo urgent en zo fascinerend is.

Heb de show gisteren gezien. De moeite waard, maar het valt me op dat jullie in de recensie hierboven niets hebben gezegd over de erbarmelijke uitspraak van het Engels van de zangeressen. Hun zangstemmen zijn prachtig, maar ik heb me enorm zitten storen aan de uitspraak. Gif in plaats van ‘give’. Fader in plaats van ‘father’, etc. Het begon meteen al in het openingsnummer. De pianiste doet het prima, maar de overige dames echt niet. Jammer, want het heeft me afgeleid van het verhaal en de (meestal bloedmooie) zang en het spel. Waarom voordragen en acteren in het Engels i.p.v. het Nederlands als je weet dat je er niet goed genoeg in bent?
Ben het overigens wel eens met jullie opmerking dat de voorstelling (veel) te lang duurde. Het tempo lag te laag. Jammer, want meer vaart erin had de show goed gedaan.
Om met een positieve noot te eindigen: het Mississippi-nummer was GENIAAL!!

Foto: Saris & den Engelsman

Dank voor de uitleg en u heeft gelijk. Nu begrijp ik ook beter waarom u ons er in schreef. Ik was alleen destijds verbaasd omdat er geen chinese dans in de voorstelling voorkomt en dat dat er wel stond.
Ik dank u voor uw reactie en zie u graag een volgende keer live tegemoet.

Geachte Lucas De Man,
In antwoord op uw reactie het volgende: de intentie van mijn bespreking van ‘Theatre of Changzou’ was niet alleen een recensie, ook het weergeven van de context waarin de uitwisseling tussen kunst- en theaterscholen van Tilburg met de Chinese zusterstad Changzhou plaats heeft. Uw voorstelling wilde ik daarin uiteraard betrekken. Maar aangezien de eerste voorstelling te laat begon en de voorstelling van Leen Braspenning meer dan een half uur uitliep, was het voor mij onmogelijk uw optreden te zien, aangezien de laatste trein naar Amsterdam al zou zijn vertrokken. De programmering was derhalve voor mij behoorlijk onmogelijk. Daarom heb ik uw voorstelling genoemd in het kader van het geheel, me baserend op uw eerdere werk en op het programma. Daarom bevat mijn mededeling erover geen oordeel, en behelst ze slechts een aanduiding, inderdaad, kort, maar voor het geheel van mijn bespreking achtte ik dit noodzakelijk.

Wat een domper! Die van de vorige reacties, niet de show.

Zeer blij verrast door wat er met Hulphond wordt neergezet. Zang, dans, maar vooral cabaret!

Jammer dat het zo snel afgelopen was. Een gezellig avondje uit? Wel dus!