Alle reacties

Het was zeer groots emotioneel en prachtig, ook het personeel was geweldig in alle opzichten, ben zeer blij dat ik met mijn vriendin geweest ben, bedankt aan jullie allen.

Ben naar Oss gegaan voor deze voorstelling en ontzettend geschrokken van de platvloersheid, grofheid en meligheid. Ik dacht dat de tijd van platte kluchten nou toch wel voorbij was. Ik snap niet dat zo’n goede zangeres als Suzan Seegers zich voor deze rommel niet geneert.

Jammer dat er voor de pauze zo weinig gezongen werd, dat was het enige goede. Ik kon het dan ook niet opbrengen te blijven en ben in de pauze vertrokken. Flauwe “humor” kon me niet boeien.

Ook in deze recensie overheerst helaas weer de negatieve kritiek. Ik heb de première gezien en ik ben het met een aantal kritiekpunten uit de diverse recensies eens. Ik mis echter beschrijvingen van de impact van Anne zelf, het bijzondere van haar persoon. Niet eens zozeer de rol van Da Silva, maar de invloed van de schrijfster Anne Frank. Het was voor het eerst dat ik die impact voelde, terwijl ik diverse toneelstukken en films over haar heb gezien en het boek heb gelezen natuurlijk. Mijns insziens is dat vooral te danken aan het werk van Jessica Durlacher en Leon de Winter.

Ik moet erg denken aan de première van ‘Soldaat van Oranje’. Dat heb ik zelf niet meegekregen, maar ik heb later gelezen dat de film algemeen werd neergesabeld door de Nederlandse filmkritiek. Paul Verhoeven had daar zo’n genoeg van dat hij is vertrokken naar Hollywood en daar een succesvol regisseur is geworden. ‘Soldaat van Oranje’ werd populair in het buitenland en de musicalversie is, zoals we allemaal weten, de meest succesvolle Nederlandse voorstelling ooit.

Kan je nagaan.

Intens, overweldigend en stiekem met humor.
Heb genoten van de sfeer en de acteurs die dit stuk overduidelijk beheersten.

Ik ben het roerend eens met de tekst van deze recensie. Maar wat houdt de redactie dan in godsnaam tegen om deze voorstelling de 5 sterren te geven die ze verdient?

Gisteren naar de voorstelling geweest in Hengelo. Ik heb meer dan 2 uur lang geboeid gekeken en geluisterd. Af en toe was het hilarisch, af en toe zette Paul je aan het denken. Na de show (applaus), nog even allemaal zitten en toen kwam toch nog even de Paul terug waardoor ik dacht: DAT IS HEM! Dat is de Paul de Leeuw waar ik een fan van ben. Harde grappen, grof taalgebruik. Ik vind dat geweldig en voor mij waren die 15 minuten een perfekte afsluiting van een geweldige avond (voor 19,50 Euro inclusief pauzedrankje ;-)).

Voor de kleine theatergroepen (zonder subsidie) is de terugloop wel degelijk te merken. En in het verlengde daarvan ook de terughoudendheid van de programmeurs om nieuwe onbekendere producties te boeken.
Ik wijt de terugloop aan de sector zelf, die te veel probeert een theatrale versie van de tv en film voor te schotelen.

Wat ontzettend jammer!
Wij hadden ons zeer verheugd op deze mooie stukken (aangezien we ook genoten hebben van de Tsjechov trilogie). Hierbij dus een (hopelijk niet tevergeefse) oproep aan alle toneelliefhebbers om aan hun theaters kenbaar te maken dat ze dit repertoire graag willen zien in het theater!

De grote theaters willen dergelijk aanbod vooral van gesubsidieerde gezelschappen en niet van een vrije producent die met kale ensceneringen werkt. Er was in vakkringen kritiek op het eenvoudige toneelbeeld in de Tsjechov trilogie. Als theaters geen hoge uitkoop willen betalen, kun je je afvragen of dat terecht is. Regisseur Rijnders vindt een sobere aankleding juist spannend omdat het succes van de voorstelling dan vooral afhangt van de kwaliteit van tekst, spel en regie. Dat Willem 3 niet doorgaat is jammer. Hummelinck Stuurman bedient juist theaters waar Shakespeare nauwelijks langs komt. De benodigde tien of vijftien extra speelbeurten om het project financieel haalbaar te krijgen, zijn dus niet gerealiseerd omdat grotere schouwburgen dit niet wilden, ook al omdat zij het niet als hun taak zien om een vrije producent of kleinere theaters te helpen. Dat is begrijpelijk, maar het aanbod verschraalt verder. Het is zeer verdedigbaar dat een project als dit kans maakt op subsidie. De kans dat dit in de toekomst gaat gebeuren is niet denkbeeldig.

Het geldt helaas voor groot en klein, zowel in productie als in theaterland.
Veilig en minder programmeren, gedwongen door bezuinigingen en/of de eis om “commerciëler” te werken. De spagaat van theaters. ” Mooie voorstelling, maar komt er publiek op af?”
Ook voor relatief goedkope kleine producties, wordt al bijna geen risico meer genomen. Grotere cabaretnamen, spin-off producties van TV die nog wel.
Doorgaan met het maken van mooie voorstellingen is het enige om op termijn het schip van vervlakking te keren.

Net als mijn voorgangers vraag ik me af waarop deze cijfers gebaseerd zijn. Kan me niet voorstellen dat het over het totaal aantal theaterbezoekers gaat. Ik herken de cijfers in ieder geval niet in de bezoekcijfers bij ons (Theaters Tilburg). En ik kan me niet voorstellen dat wij zo gigantisch zouden afwijken. (@Marijn: de link naar het genuanceerde facebookartikel werkt niet)

Niet mee eens… we hebben ons prima vermaakt en smakelijk gelachen, ook om de postbode Siemen (die wij niet kenden). Als je een dwingende rode draad zoekt moet je bij een andere Joep (Youp) zijn.

Wat hebben we genoten van de voorstelling in maastricht. We weten nu zeker dat we géén hond willen!!!

Zie https://www.facebook.com/daphne.richter.1/posts/10204002929737362, alwaar een aantal lieden het nominale onderzoekswerk heeft verricht dat de redactie van de Theaterkrant eerst had moeten doen voor het klakkeloos de beweringen van Van Lambaart een podium gaf. Het is fijn dat het artikel inmiddels is genuanceerd, maar de misleidende kop verdient ook een wijziging.

… Niet duidelijk is of deze 43% gaat over de 16 VVTP leden/ producenten of de hele theater/ dans/ muziek sector. Wat zeggen de VSCD, NAPK cijfers en ‘Cultuur in cijfers’ van OCenW?

Als man geboren hartje oorlog, heeft Tomer me met zijn optiek weer behoorlijk aan het denken gezet. Deze voorstelling zal ik niet snel vergeten.

Het is de waarheid en het mooie is dat Johan Simons in de wind durft/wil staan en voelen of z’n woorden beklijven of vervliegen.Met de hulp van de grote auteurs die hij opvoert en de grote acteurs die het spelen,beklijven ze.Merci.

Voorstelling “de Wet” van Wunderbaum vandaag in Utrecht bezocht. Adembenemend documentaal schouwspel. Grappig, schrijnend, denkstoffend. Ontspannend & ongemakkelijk (maar dan op de goede manier). De grensverheffende madrigale technosofie en met koeien- en neonletters verbeelde menselijke onmaat en megalomanie (in drieletterwoorden (als Wet) wordt onderstreept in horizonvullend houtskool decor en schreeuwen: we zijn allemaal koolstof gekluisterd in wetten van geest die niet (meer) jij is. Hoezo wij zijn ons brein?
Verbeelding aan het woord en nam me speels mee in voorstelling én ongeziene maakproces. Gedreven spel en plezier op de planken…
Dank jullie wel.
Caspar

Ik had gezworen geen glas wijn te drinken deze avond, nu ik dit lees..neem ik er eentje, niet omdat ik het nodig heb, maar om dit even te laten bezinken en ja..uiteraard om samen met dat glas te genieten van de juistheid van deze neerschrijving, van hoe het werkelijk is!