Alle reacties

Goed stuk, helemaal mee eens! Cultuur heeft een belangrijke onderzoekende en ontwerpende functie in het vernieuwen en versterken van de samenleving. Het genereert denkkracht die onverwachte mogelijkheden en verbindingen oplevert. Cultuur zit in ons allemaal en we dragen er allen aan bij. Het vormt ons, laat zien wie we zijn, wat we delen en wat ons onderscheidt. Dat de discussie over de waarde van cultuur in de politiek blijft steken op de spanning tussen gesubsidieerde cultuur en cultureel ondernemerschap – dus op de economische waarde van cultuur – getuigt van een totaal gebrek aan interesse en visie. Cultuuruitingen prikkelen, inspireren, creëren ruimte voor verbeelding, vormen identiteit, geven kleur aan het leven en soms zelfs hoop. Niet elke kunstenaar (of liever cultuurmaker) gedijt onder de druk van opgelegd ondernemerschap. De overheid zou het vrije denken en maken moeten faciliteren, ook voor cultuurmakers wiens producten minder goed te vermarkten zijn. Juist ‘moeilijke’ cultuur, die vooral aanzet tot nadenken in plaats van entertaint, zoals de meeste vraaggerichte cultuur doet, kan voor ontwikkeling zorgen. Cultuur zorgt immers pas voor ontwikkeling als het mensen anders naar dingen laat kijken, niet als het alleen vertier biedt. De meeste populaire, zichzelf daardoor gemakkelijk bedruipende, cultuur bestaat uit dingen die mensen verwachten als ze een kaartje kopen en dus eigenlijk al kennen. Deze cultuur gaat veel minder over ontwikkeling, kritische reflectie, experiment en nieuwe ideeën, maar meer over vermaak, bevestiging en herkenning. Als samenleving moet je ook koesteren wat zich aan de randen afspeelt, wat krioelt en borrelt maar misschien nog niet levensvatbaar is. Marshall McLuhan noemde kunstenaars ’the antenna of our race’. Dat besef is belangrijk en we kunnen niet genoeg moeite doen om het voortbestaan van vrije cultuur in al zijn verschijningsvormen – economisch interessant of niet – in onze samenleving te verankeren. De waarde van cultuur en culturele processen begrijpen of uitleggen vergt moeite en toewijding, want culturele processen zijn eigenlijk altijd onaf en het effect ervan is vaak lastig te meten. Dat maakt het moeilijk om over te praten en daar houden de meeste mensen niet van. (lees meer: https://www.kl.nl/opinie/dit-is-de-waarde-van-cultuur/ en ook https://www.kl.nl/opinie/de-cultuursector-is-uitgepraat/)

O o Jet Bussemaker en al die fabelachtige onderwijsdenkers, ministers uit een ondertussen lang verleden, iets om over na te denken. Schitterend betoog.

Prachtig betoog! Zou nog verder willen gaan. Kunst staat voor vrijheid en tegelijk is de kunst, paradoxaal genoeg, voor een groot deel afhankelijk van geld. Geld is echter een misvatting, evenals bezit. Het leven is van nature gratis. (Ik neem op de koop toe dat men dit als al te zonderling beschouwt). Onze ‘wereld’ is een bedenksel, met steeds verfijndere vertakkingen, waar we alsmaar niet gelukkiger van worden. Zolang we blijven geloven in allerlei constructen van het denken, dan komen we nooit waar we van nature al zijn. Zodra er geen geld en geen bezit – dus ook geen ‘intellectueel eigendom’, want ook dat bestaat niet echt – meer mee gemoeid is, kan kunst altijd, overal bestaan. Misschien met andere inhouden, maar vrijuit. En dat is mogelijk, want het is er al, alleen we handelen er nog niet of niet meer naar, omdat we onszelf gevangen houden in de constructen van ons denken. Wat let ons om onszelf te bevrijden?

Je kunt het blijven roepen.
En dat is dan ook precies wat we moeten doen.
Ramsey bedankt.

Veel dank , Ramsey

Scherp stuk en helemaal waar. Ik ga het nog een paar keer lezen want ik krijg er vlinders van in mijn buik :)

Vorige week vroeg mijn manager zich in een sollicitatiegesprek af waarom iemand met een gymnasiumdiploma en een universitaire master vervolgens uiteindelijk een HBO opleiding heeft gevolgd. Ik heb dat 30 jaar geleden trouwens ook zo gedaan als enige van al mijn gymnasiale klasgenoten. En precies om de redenen die Ramsey Nasr hierboven beschrijft. Ik heb een combinatie gevonden tussen geld verdienen omdat het nu eenmaal moet en artistiek werk omdat het raakt aan de verbeelding en de verwondering die wij mensen o zo nodig hebben. Zo langzamerhand is daar e hter bijna geen ruimte meer voor in dit verstikkende systeem. Blijf jullie werk alsjeblieft uitdragen mensen uit de culture sectoren, jullie zijn broodnodig in deze tijd !!!
Dank Ramsey voor het delen van je toespraak, Fransje van Luin, stem – en presentatiecoach Vocal Toolbox

Ja Bussemaker, maak ‘ns iets anders.

Sorry voor het misverstand. Mijn reactie is niet verwijderd, maar vond ik niet meer terug. Nu gelukkig wel. Dus mijn vraag vervalt. Dank.

Waarom is mijn reactie verwijderd? Ik ben benieuwd naar de exacte reden. Is een open debat hier mogelijk? Zie ook: https://georgeknightlang.wordpress.com/2015/06/21/overpeinzingen-bij-een-hoorzitting-over-het-cultuurbeleid/

Ben het hartgrondig eens met Ramsey Nasr en ik hoop dat mevr. Bussemaker, ministerie van onderwijs en kunst, van deze hartekreet kennis neemt.
Ter aanvulling wil ik een belangrijke vraag aan de orde stellen die voortvloeit uit het verfoeide rendementsdenken betreffende het kunstvakonderwijs. Wie of wat dwingt de theaterschool teveel studenten aan te nemen?
In de beschrijving van de toekomst van de geslaagde studenten mis ik dit aspect.

Ach, het aanscherpen van generatieconflicten is iets van alle tijden. Een middel om de kern van de macht te bereiken. Zo lees ik de oproep van Simon van de Berg en de anderen. Ze laten zich kennen en geven aan dat ze klaar zijn om de posities in te nemen die ze nu bekritiseren. Daar is niets mis mee, de opvolging van generaties is de wetmatigheid.

illustratief is een brief uit 2006 van drie conservatoren/directeuren van kleine musea die in de NRC werd geplaatst. Onder het mom van vernieuwing ageerden ze tegen de bestaande macht waar ze toen nog geen deel van uitmaakten. Een doel van hun brief was om deel van die macht uit te maken. Negen jaar later zijn de drie ondertekenaars doorgeschoven en directeur in Maastricht, Utrecht en Leiden. http://vorige.nrc.nl/opinie/article1749678.ece/Naar_een_mondig_museum

Twee opmerkingen:
De grote zaal van de Stadsschouwburg heeft geen middengangpad, deze ruimte is speciaal voor deze voorstelling gecreëerd.
Voor wat betreft het misplaatste applaus: dit kwam van de Russen in de zaal, niet van het Nederlandse publiek.

Dank Ramsey Nasr,
Voor het zo helder verwoorden van de betekenis van kunst in ons bestaan, in deze maatschappij.

Wat een prachtige, gloedvolle en o zo ware toespraak! Een voorbeeld dat navolging verdient!

Ik zat dit midden in de nacht te lezen….. ben helemaal ….. altijd een tegenstander van kunstsubsidies, enz. geweest……Zo van: ‘moeilijk snuiten met een neus op je achterhoofd’ (Tedje van Es),
Ik ben helemaal om

DIE MAN HEEFT GELIJK VOLGENS MIJ!

wat een hoopvolle toespraak, wat een geweldig startschot voor de afgestudeerden, briljant! Iedere week op een andere plak in Nederland zo’n soort toespraak en wedden dat het klimaat dan een beetje zal veranderen! Het is dus mogelijk de Zijlstra’s van repliek te dienen, in een land vol met Zijlstra’s. Top Ramsey!
P.S. de Doorloper herinner ik me nog als de dag van gisteren, in Bellevue!.

Wat een geweldige, ook uit mijn hart gegrepen, openingsspeech van Its, van Ramsey Nasr en wat fijn dat ik deze, dankzij de Theatermaker, kan lezen in Mexico, waar ik woon. Ik hoop alleen dat ze woorden ook zullen doordringen in de gremia, waar alleen dat Rendementsdenken bestaat.