Ergens in een open veld vol naakte, dansende mensen
Adem op ‘adem’

Iocaste
Ik wilde een kind maken krijgen baren opvoeden zien opgroeien om iets van mezelf in terug te vinden dat ik met de jaren dacht verloren te zijn maar na 15 jaar is het kind en met haar de herkenning die zich net begon te ontwikkelen weggelopen ze wil me niet meer zien adem
omdat ik last heb van projectie zegt zij ik projecteer alles wat ik zelf had willen zijn op haar dat heeft ze geleerd van de psycholoog op school ze heeft me een brief geschreven en in die brief legt ze uit dat ze vertrekt adem ik ben gaan lopen een willekeurige richting op, de polder in door het land de grens over adem vanmorgen nam ik een hap woorden uit de berg langs de weg net over de grens bij het drielandenpunt het zijn klanken die ik niet ken die ik me nog eigen moet maken in de hoop iets van mijn voorouders te ontdekken maar mijn voorouders komen van veel verder dus nu ligt er een woord op het puntje van mijn tong en ik weet niet hoe dat uit te spreken ik weet maar één ding zeker dit woord begint niet met een zachte g dit woord is niet gezellig adem ik wil dat woord uit mijn mond katapulteren weg weg weg zodat het meters verderop neerkomt op een nieuwe berg woorden langs de weg voor als er ooit een ander langsloopt adem ik heb mijn tong uitgestoken in de hoop dat het weg zou waaien ik heb mijn mond al opgeschuurd maar nu zit ik met een dikke tong en zonder kind de klank is hard en scherp en hoe meer ik op de betekenis kauw, des te taaier wordt mijn herinnering aan wat ik zocht mijn tandvlees begint elke minuut harder te bloeden en ik weet niet meer of de mogelijke vondst de zoektocht nog wel waard is de gedachte aan wat ik zocht is flinterdun adem dit pad is uitgesleten maar niemand heeft ooit de moeite genomen te benoemen wie de stappen adem zette  adem ik weet het niet ik weet niets meer ik weet alleen nog dat ik hier moet lopen door blijven lopen recht vooruit niet omkijken recht vooruit altijd ogen op de horizon
zo zei mijn vader altijd ogen op de horizon op de horizon
ogen op de horizon op de horizon
adem
in de hoop
adem
dat ik de juiste stip zie
adem
of terugvind wie ik zocht
adem
een van de twee is genoeg
adem uit
tot op heden zonder succes
adem
ik weet niet hoe uit te leggen dat het mogelijk is iets te missen dat je nooit hebt gezien maar dat missen is in mijn aderen gesleten als een route die elke dag bewandeld wordt die elk jaar ondergesneeuwd raakt maar toch verdwijnen de gezette voetstappen niet ze lopen hoogstens vol met zeewater
adem uit

Dossiers

Theaterkrant Magazine mei 2022