Theaterkrant Magazine mei 2022

Kunsten ’92, belangenorganisatie voor de culturele en creatieve sector, zette een tijdje terug een verkenning op naar een mogelijke toekomst van de sector: KUNSTEN2030. Meer dan zestig professionals uit verschillende disciplines namen deel aan workshops en brainstormsessies, waaruit een vijftal onderwerpen werd gedestilleerd. Theaterkrant sprak met projectleider en bestuurslid Jeroen van Erp en Marianne Versteegh, algemeen secretaris van Kunsten ’92. ‘We wilden vertrekken vanuit een utopisch perspectief.’

Ze zijn allebei studieleider aan een kunsteducatie-opleiding, Carmen Lamptey in Utrecht, Jappe Groenendijk in Amsterdam. Vanuit hun brede kennis en diepe ervaring roepen zij het theater op om educatie nog veel meer te omarmen, en docenten om hun vak nog serieuzer te nemen. Een manifest in vier delen.

Het Poldertheater in Amsterdam van artistiek leider Janwillem Slort werkt vooral met en voor vmbo-leerlingen. Om het culturele aanbod meer voor iedereen te maken – en daarin kunnen nog wel wat stappen worden gezet. ‘Ik denk dat de grote ‘traditionele’ instellingen mensen met een vmbo-opleiding niet of weinig bereiken.’

Educatieafdelingen van gezelschappen stonden dertig jaar geleden in de kinderschoenen. Met welke opdracht begonnen de educatiemedewerkers van het eerste uur aan hun taak? TM sprak hierover met vier pioniers – Els van der Jagt, Dorien Folkers, Lex Prinzen en Wilma Smilde – die eind jaren tachtig van de vorige eeuw aan de wieg stonden van de educatieve diensten van theatergezelschappen. 

Als curator bij Jonge Harten festival en freelance theatermaker met een grote expertise in jongerenprojecten heeft Gregory Caers een heldere visie over wat het betekent om te werken met niet-professionele spelers. ‘Ik heb een hekel aan de term kunsteducatie. Als je mensen op een goede manier met kunst in contact brengt, is dat altijd educatie.’