DeClaus is een dossier met kritieken over nieuwe theaterteksten. Regelmatig verschijnen nieuwe besprekingen over Nederlandstalige teksten die in het huidige seizoen worden gespeeld en over interessant internationaal repertoire dat in Nederland nog niet gespeeld is.
In Judas hanteert de gelijknamige hoofdpersoon een arsenaal aan retorische trucs om de toeschouwer in de val te lokken. Dat maakt deze monoloog tot bijzonder goed materiaal voor de acteur. Aan de regie de opdracht om de man in een kritisch licht te plaatsen. (meer…)
Virtuositeit en theaterschrijfkunst gaan niet of zeer zelden samen. Het aanbod van nieuw Nederlandstalig teksttoneel is groot en rijk, maar naar brille en stilistisch vernuft, barokke taal en overvolle dialogen zoeken we vergeefs bij het werk van wat je ‘de Hollandse School’ zou kunnen noemen. Het is alsof met het werk van Judith Herzberg, Marianne Boyer, Rob de Graaf en Lot Vekemans een toon is gezet waarin het minimaal aantal woorden een maximaal theatraal effect sorteert. (meer…)
Het zeer verheugende feit dat Geel Hesje, de kersverse voorstelling van de Vlaamse theatermaker Stijn Devillé, vanaf volgende week op locatie in Leuven gespeeld zal worden, gaat gepaard met toenemende zorgen over de tweede coronagolf. (meer…)
In Hertenleer schetst auteur Anna Carlier een ecologische dystopie. In de verbeelding van een aanstaande moeder, anno nu, ontstaan verschillende taferelen over de toekomst van haar ongeboren kind. Het zijn filmische scènes gelardeerd met rijke beelden, maar de dieperliggende subtekst, op het niveau van de tragiek, ontbreekt. (meer…)
De natuur is nooit echt een onderwerp voor het theater, wel als decor maar zelden is de natuur een dramatisch personage. Misschien behoort De kersentuin (1904) van Anton Tsjechov daarom tot een van mijn meest geliefde stukken (meer…)
Kaapdiegoeiekoop, door Jibbe Willems geschreven voor de (muziektheater)gezelschappen Silbersee en Gouden Haas, is een gaaf werkstuk. De regisseur die met deze theatertekst aan de slag wil kan rekenen op een helder opgebouwde structuur, een rijk en dynamisch taalregister en een transparante morele boodschap. Rest de vraag: waar is het mysterie? (meer…)
Hij had dit jaar eigenlijk moeten spelen op Oerol, waar hij verleden jaar ook de première had beleefd. Maar door dingen buiten zijn wil, gaat dat niet. ‘Zo gaat het’ nu eenmaal in deze tijd. (meer…)
Voor Het verhaal van het verhaal (2018) van Theater Artemis schreef Don Duyns het verhaal. Over een verhaal dat op zoek gaat naar een verhaal, maar niets vindt. Totdat het te midden van bekende winkelketens de naam van een theater ontdekt. (meer…)
Net zoals de Griekse en de Shakespeariaanse tragedies onuitputtelijke inspiratiebronnen zijn voor het volwassenentheater, zijn sprookjes dat voor het kindertheater. De archetypische situaties en personages van beide genres zitten daar wellicht voor iets tussen. Maar het kan natuurlijk ook omgekeerd: een tragedie kan de inspiratie vormen voor een kindervoorstelling en een sprookje is niet noodzakelijk een kinderverhaal. (meer…)
Auteurs Bruno Mistiaen, Vincent van der Valk en Sarah Blok werden afgelopen april geselecteerd voor Verse Tekst 2020, de open inzendronde van het (nog) ongespeelde stuk. Platform Theaterauteurs laat hun toneelteksten uitgeven en bespreken. DeClaus publiceert de recensies, op eigen titel geschreven door jurylid Joris van der Meer (niet te verwarren met een juryrapport dus). Vandaag: Het gemoed van Ricardo van Sarah Blok. (meer…)
