Hij was de ‘schouwburgschilder’ van zijn tijd, Martin Monnickendam, een succesrijke portret- en interieurschilder, en vooral dus een theaterschilder die in Amsterdam zijn werkveld had. (meer…)
In de historische roman Het Stravinsky-spel van Arthur Japin volgen we de repetities van een uitvoering van Wachten op Godot in het belegerde Sarajevo van 1993. Het stuk wordt geregisseerd door Susan Sontag, die in deze roman wordt bijgestaan door een fictieve jeugdvriend met de naam Cody Garner. De twee zijn naar Sarajevo afgereisd om iets voor de oorlog te betekenen. (meer…)
Tien jaar heeft Youp van ‘t Hek gesappeld, om de volgende veertig jaar alleen maar voor grote uitverkochte zalen te spelen. En al die tijd was Frank Verhallen erbij. Als liefhebber, als theaterrecensent van dagblad Trouw en als theaterdirecteur/programmeur in Den Bosch. (meer…)
Na Kom Verder (de jaren in Friesland) en Reikhalzend Verlangen (Zaanse herinneringen) is nu deel 3 verschenen van de memoires van Freek de Jonge: De Zeeuwse Jaren. Dat smeuïg geschreven deel gaat over de jaren zestig en is voor de cabaretgeschiedenis vooral interessant vanwege de ontmoeting met Bram Vermeulen en het begin van Neerlands Hoop. (meer…)
Voor de meeste muziekliefhebbers is Henny Vrienten toch vooral de aantrekkelijke frontman van Doe Maar, de populairste en waarschijnlijk ook de beste Nederpop-band. Vrienten-biograaf Leo Oldenburger laat zien dat het pre- en post-Doe Maar tijdperk van Vrienten (bijna) net zo interessant is. (meer…)
Bij het uitbreken van de coronopandemie in 2020 en de nasleep daarvan die twee jaar duurde, werd het openbare leven platgelegd. Schouwburgen en theaters gingen dicht, acteurs konden niet optreden, repetities vonden geen doorgang. Regisseur Antoine Uitdehaag, woonachtig in Rotterdam, en acteur Han Kerckhoffs te Antwerpen besloten toch hun toneelliefde voort te zetten. (meer…)
De jonge filosoof en theatermaker Roel Meijvis, zo lezen we in zijn boek De glimlach van de aarde, is gefascineerd door en verslingerd aan het denken van Albert Camus. Bij zijn dood in 1960 liet deze Frans-Algerijnse schrijver een rijkgeschakeerd oeuvre na, bestaande uit artikelen, essays, dagboeken, romans, toneelstukken en filosofische verhandelingen, waarvoor hij drie jaar eerder de Nobelprijs voor de Literatuur had ontvangen. (meer…)
Begin een verhaal met: ‘De deurbel gaat’, en je bent vertrokken. Een onverwacht personage staat op de stoep en het publiek is mee. Op deze klassieke manier begint de uit het Turks vertaalde debuutroman De laatste voorstelling van theatermaker Şaban Ol. Om het verhaal dan verder te laten gaan, moet dat onverwachte personage ook nog eens interessant zijn. In deze roman lukt dat, meteen.
Tussen 2018 en 2020 spreekt theateradviseur Huub Huikeshoven van Theateradvies met 23 theatermakers. Centraal staat de vraag die ook de titel van zijn boek vormt: Wat is een goede zaal? Wat heeft een theaterzaal nodig, aan welke eisen moet worden voldaan? (meer…)
