Gisteravond naar zijn show geweest in het rabotheater in hengelo. Het zijn zeker de vijf sterren waard! Heb nog nooit zo veel gelachen. Kortom een superavond. Voor iedereen zeker aan te raden.
Ik heb 2x deze prachtige uitvoering gezien. In een woord geweldig. 1 opmerking heb ik. Als de koninging met de militaire groet gegroet gaat worden(bij de uitreiking v.d. Willemsorde) is de stand van de hand aan de pet verkeerd. Zij groeten daar zoals dat nu gebeurd. In die tijd was de stand van de hand anders. Mvg. PS dit is niet negatief bedoeld, maar als ex militair viel mij dat op. Ik kom nog een derde keer.
The Dry Piece received the Dioraphte Dance Award from the jury of the international programers in Nederlandse Dansdagen. From the jury: “The work that had the most impact was considered to be remarkably fresh. We saw very skilled dancers, a beautiful staging and an impressive sound scape. It is esthetic, erotic and simply profoundly human. The work which is performed in a small space becomes a point of departure for the audience to immerse themselves in the limitless space of their imagination. With subtle and gentle movements and the use of new media, this reflects the core values of the award.”
Eens met Niels. De aankondiging als een bruisend spektakelstuk komen absoluut niet uit. Een langdradig en deprimerend stuk dat cultureel-literair pretendeert te zijn, maar vooral humbug is. Bij onze voorstelling zaten opvallend veel scholieren. Kennelijk gestuurd door hun school. Dat was al een veeg teken dat het geen echt amusement zou worden, maar ‘cultureel’. Jammer dat scholieren met dergelijk quasi-diepzinnig drama de verkeerde indruk krijgen van wat je anders wel aan mooie voorstellingen kan zien in het theater.
03/10/2013 net terug van een geweldige avond in de Stadsschouwburg in Amsterdam. Wat een vakwerk, van werkelijke elke acteur / muzikant. Ogen en oren tekort. En dan die Jack Wouters , wat een lef. Hij laat werkelijk zichzelf zien, in alle opzichten. En Beppe Costa mag natuurlijk niet onvermeld blijven. Met zijn bijzondere stem, raakt hij alle snaren. Gezien het langdurige applaus, denk ik dat ik niet de enige was die ervan genoten heeft!!!
De focus ligt volgens mij op het kijken en luisteren, op het analyseren, het stilstaan. Als dit was voorafgegaan aan de afgelopen kunst- en cultuurbezuinigingen, dan was er een kans geweest om vanuit een zuiver perspectief te bezuinigen, in plaats van vanuit een ressentiments- of wraakgevoel. Gedane zaken nemen geen keer, maar de analyse is nodig om een nieuwe weg te kunnen inslaan. Stilstaan is dan het verstandigste wat je kan doen. Het spannende is dat de weg nu open ligt, maar als we doordraven zouden we alleen maar verdwalen.
..ondertussen haast ik me als jonge maker in de rustgevende omgeving van Zeeland om een onthaastende ervaring te bieden aan een nog te verleiden publiek.. En ik hoop dat ik ermee ga ‘shinen’.
Wat wil Caspar Nieuwenhuis nu eigenlijk van Jet? Nog beter luisteren naar de kunstenaar? En als zij en de PvdA daar nu even ‘geen zin in hebben’ ? Ondanks dat Caspar – net als ik – haar geen directe ‘oplossing’ kan bieden dan de ‘fundamentele vraag’ aan de kunstenaar te stellen, mis ik focus in zijn betoog. Jet Bussemaker is best in staat de ware aard van Kunst te herkennen, ze doet niet anders dan de gespreksfeer verbeteren en haar liefde voor de Kunst te beleiden. Maar ze is in dit kabinet – met lege handen – veroordeelt om het VVD/Zijlstra beleid uit te voeren. Ik steun op vele fronten de inhoud van de Open brief, maar mis de politieke en beleidsmatige focus en consequenties. Waarvoor moet de deze goed luisterende Minister (sic!) van dit Geef&Neem kabinet gaan staan. Hoe gaan we daar publiek voor vinden?…..
Herkenbare ziekteverschijnselen die Nieuwenhuis omschrijft. Sinds ik buiten de theatersector werk, voel ik me een stuk gezonder. Ik hoop dat Bussemaker zal inzien dat contemplatieve aandacht nodig is, maar ik vrees dat ze ongevoelig is voor ziektes. Net als de meeste cultuurpolitici overigens.
Zojuist dit stuk gezien in Amsterdam (28/9). Betoverend, bruisend, kleurrijk??? Zo wordt dit ‘spektakel’ beschreven.
Het enige wat ik er aan over houd: als je dood wilt, is dit het laatste zetje wat je nodig hebt.
De inhoud is bijzonder deprimerend, verspreid over twee uur, waarvan de kern in 5 minuten gegeven kan worden. Elke monoloog van circa 15 minuten beschrijft hetzelfde. De regisseur wil vast shockeren met naakte scènes, maar daar is het hedendaagse publiek echt al aan gewend. Behalve het jongetje in het publiek die uit schaamte niet meer durfde te kijken en nooit meer een toneelstuk zal bezoeken..
Ik moet bovenstaande recensie gelijk geven dat het decor erg mooi is vormgegeven. Helaas wordt het weinig benut. Een paar mooie beelden blijven hangen, maar er was veel meer uit te halen.
Plaatsvervangende schaamte kreeg ik bij het magere applausje.. Het klonk als enkele druppels water in een lege emmer. Sorry artiesten, jullie deden je best, maar zo’n stuk moet je nooit meer aangaan.
‘ Diffuse Meeuw ‘, schrijft Sara van der Kooi, en beter had ik het niet kunnen verwoorden. Bijna nergens heeft de voorstelling mij kunnen pàkken en ik heb de indruk dat ook de regisseur deze meeuw niet kon pàkken, want door zijn veelheid aan stijlvormen kabbelt deze Meeuw soms vervelend langdradig over het meer. Waarom zoeken naar zogenaamde intelligente vormen en ensceneringen ten koste van emotionaliteit? Het verschil met Die Möwe van Jürgen Gosch drie weken later in Berlijn ( september 2013) was immens : ultieme soberheid qua enscenering in harmonie met een maximum trouw aan Tsjechow. En ik verdenk zelfs Ostermeier ervan dat hij Die Möwe heeft gezien…( cfr. spelers blijven in de fond op de scène zitten ).
Waar in de aanhef ‘Lantaren Venster’ staat bedoel je natuurlijk ‘De Gouvernestraat’. LantarenVenster (twee hoofdletters, geen spatie) Doet al een jaar of drie niet meer aan theater en zit tegenwoordig een kilometertje zuidelijker. Dat gezegd hebbende ben ik erg benieuwd naar de voorstelling!
Moos, ben je vergeten dat Lantaren/Venster al lang geen Lantaren/Venster meer is. Het heet nu De Gouvernestraat en belangrijk om te weten want ze willen een doorstart maken.
@cultuurjutter: “@TweetaktNL: Nieuwsgierig naar de Staat van het #jeugdtheater? Lees hier de bijdrage van Rene Geerlings @BonteHondAlmere http://t.co/J71TQNJAMq”
bij toeval bij zn try out terecht gekomen. Na 15 minuten weggegaan. Onbegrijpelijk dat Ton Kas zichzelf dit aandoet. Moppen als uitgangspunt, prima, maar niet ook als eindpunt!
We gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze site zo soepel mogelijk draait. Als je doorgaat met het gebruiken van deze site, gaan we er vanuit dat je ermee instemt.
Van Kevin op De R van Ronald
Van Jan Verhoeven op Soldaat van Oranje - De musical
Van Lonneke Kok op One man show
Van Herman op One man show
Van michelle wilderom op Zwanen naar Bonnie Doets, Club Guy & Roni en Mehdi Walerski
Van Rene van Wingerden op Vreugdetranen drogen snel
Van Nikki Miner op Feeks!
Van Margriet op Vreugdetranen drogen snel
Van Ilmer Rozendaal op Open brief aan Jet Bussemaker
Van joop kuyvenhoven op Open brief aan Jet Bussemaker
Van Imre Parkanyi op Open brief aan Jet Bussemaker
Van Niels op Vreugdetranen drogen snel
Van johan versele op De meeuw
Van Bart op Schwalbe zoekt massa
Van marianne maaskant op Schwalbe zoekt massa
Van Elly Scherpenisse op Marijn Lems nieuwe programmeur Brakke Grond
Van Moos van den Broek op Schwalbe zoekt massa
Van Frans Jozefzoon op Schwalbe zoekt massa
Van Joop Kuyvenhoven op Geerlings en Batelaan spreken Staat van het Jeugdtheater uit
Van harro op De eerste – Klootviool