Alle reacties

Helemaal eens met Casper. Erheen geweest met mijn vriendin en het enige waar we om moesten lachen was dat er blijkbaar mensen waren die dit leuk vonden. Erg flauw en het zijn voornamelijk grapjes die je ergens tussendoor kan gooien, maar Ronald Snijders gebruikt alleen deze.

Ze zijn geweldig. Wij, de ouders, & onze dochter van 2 jaar oud hebben ademloos geluisterd en gekeken.

Het was ook echt heel erg mooi en leuk! “grappig” zoals mijn 2 jarige dochter op een gegeven moment lachend zei… Geweldig paseende manier om jonge kinderen kennis te laten maken met muziek en toneel.

Dag Matin,
Dit bericht is niet een reactie op je toneelstukken, maar een verzoek om jou na 1969/ 1970 weer eens te ontmoeten.
Ik was destijds voor een deel hoofdredacteur van het maanblad TIQ en modeontwerper en mede eigenaar van Checkpoint in Den Haag. Ik leerde je kennen bij Anton Oskamp die een artikel schreef over je ervaring met fotograaf Peter Dicampos. Je werkte bij de stadsschouwburg van Amsterdam. Mocht dit bericht jou bereiken,mail me. Ik zou het heel fijn vinden je weer te ontmoeten. Groet, Andreas.

Ik heb het gezien met een vriendin, actrice. Na een half uur keken we elkaar aan en zeiden, vluchten kan niet meer. We hebben met pijn en moeite de rit uit gezeten. Voor ritmische gymnastiek hoeven we niet naar het theater, ook niet voor stomme teksten, slechte dictie en veel geschreeuw. Stomvervelend, de humor was er niet hoor. Ik begrijp wel dat ze geen pauze houden, dan is de helft van het publiek weg. Ik heb wat beginners gezien in het theater, wist ook meteen wie er na 25 jaar nog zouden zijn, heb er een neus voor. Zoiets slechts heb ik nog nooit gezien.

Hai John,

weer “even geleden” dat we elkaar gesproken hebben…:-)

Ik heb érg leuke informatie voor je, waarvan ik zeker ben dat je er blij mee zult zijn……!
Zou je mij even willen bellen of e-mailen ?

Met hart.groet,
Maarten

Je tante Mary woonde een jaar of 10 in de Residence Essenburgh en ging in die tijd met mijn moeder heel goed om. Een soort van dikke vriendinnen. Als je vader bij tante Mary langs kwam en ze niet thuis was, was ze altijd bij mijn moeder te vinden. Heb daar met hem ook hele leuke gesprekken gehad. Was mijn moeder niet thuis, was ze bij tante Mary. Toen tante Mary naar Hoppestein verhuisde heb ik haar ook een aantal keren bezocht. Aangezien ik wegens gezondheidsproblemen niet naar het Walhalla kan gaan, baal ik daar ontzettend van. Heel veel succes met de voorstellingen.
Heb overigens heel veel leuke herinneringen aan je tante. Een lieve schat.

Dank jullie wel voor jullie geweldige show! Wat een fijnzinnigheid en klasse! Heb van jullie genoten; jullie zijn ook in staat om een gevoelige snaar te raken. GRtjs uit Lisse

Geweldig stuk, uitstekende cast. Oude rot in het vak Kenneth Herdigein die zijn rol vol overtuiging speelt. Zeer aan te raden om dit stuk te gaan bekijken. Ik heb genoten!

Kitty. Wat zijn jouw ware motieven?

in de la mar geweest ik vond het ronduit slecht , het sloeg nergens op .
Ik had het idee dat Karin ook niet bij stem was alsof er geen kracht in zat.
Verder een paar matige acts ertussen. Als ik niet met vriendinnen was geweest was ik in de pauze weggegaan .
Kortom een voorstelling die kant nog wal raakt.geen vlees geen vis.
Ik had het idee dat ik het in de ogen van Karin bloemen kon zien …
die hele voorstelling loopt niet lekker.

Tja daar gaan we weer, maar ik lees hier echt geen twee sterrenrecensie.
Zijn die sterren eigenlijk echt nodig?

heb het altijd een groot voorrecht gevonden met peter als regisseur te mogen werken bij enkele van mijn toneelproducties.
na jarenlang aandringen ging hij uiteindelijk ‘overstag’ met ‘de bezoeker’, waarmee ik eric-emanuel schmitt in nederland introduceerde. het werd een gedenkwaardige productie met eric schneider en henk van ulsen in de hoofdrollen.
dat was de eerste samenwerking.
er volgden er meer. waarvoor eeuwige dank. peter weet dit.

Peter was een groots, warmvoelend mens en een fenomenale acteur en regisseur. Met dank denk ik terug aan de gesprekken die hij (het eerste in 1963) met hem mocht voeren. Hij was voor velen, denk ik, een richtsnoer in hun werk, zoals Ton Lutz dat was. Ik treur om zijn dood, hoewel we heel blij mogen zijn dat hij, zo heftig jaren lang kampend met zijn gezondheid, deze leeftijd heeft bereikt!

Is dit de Telegraaf recensie?

Lieve Borg. wat fantastisch en zo verdiend. Een hele warme knuffel van je collega. elisabeth

Deze recensie poneert enkele stellingen en velt vervolgens een oordeel zonder dat een en ander deugdelijk wordt onderbouwd. Aldus is dit een tamelijk oppervlakkige recensie.

Hoe ontroerend,warm en humoristisch wordt in dit prachtige poppenspel het onderwerp dementie gespeeld.
Als onbevooroordeeld kind, speelt Fien een ontwapenende rol in het geheel.
Wij als oma, dochter en kleindochter hebben een uur genoten van dit prachtige poppenspel. Voor elke generatie was het op Ieders niveau een belevenis!
Veel lof voor de spelers en veel lof voor de schrijver van dit byzondere kinderboek!
Spel als boek zijn een aanrader!