Helemaal met Mar eens. Het geluid was ook beneden peil. Je moet van goede huize komen om een boek in anderhalf uur op toneel te kunnen brengen. Ik zou meer plezier beleeft hebben bij een toneelvoorstelling van de toneelvereniging van ons dorp.
Wat nu nodig is en achtenswaardig zou zijn, is dat alle Brabantse kunstinstelling ook zij die reeds ontvangen hebben zich achter de bezwaarmakers zouden scharen vanwege de werkelijk onacceptabele procedure die is uitgevoerd door de adviescommissie van de Provincie. Voor de tweede keer!!
@mark rietman geen reactie op de aantijgingen is ook een lelijke reactie. Dat hoeft zeker niet per se openbaar, maar toch minstens in 18 kantjes richting Devos.
Daarbij zou het sieren als mensen uit het vak Devos zouden steunen in het openbaar zoals jii nu Kesting steunt.
En daar nog bij is Kesting een onwaarschijnlijk goeie acteur.
Wat een geweldige conference. Wij hebben van Youp, Claudia, Dolf ook altijd genoten, maar zijn nu zeker met deze jaarafsluiting ( in zijn zo bekende eigen stijl) zeer blij. Alle mensen, die menen dit te moeten scharen onder die “ linkse kliek”, zitten er faliekant naast. Dit is zorg om ons land, onze natuur en natuurlijk zorg om onze medemens. Jammer dat zoveel PVV aanhangers dit onderscheid niet kunnen maken.
Het lijkt me nu vanzelfsprekend om met ingang van 1 januari 2025 de gevraagde subsidies te verhogen met de nationale loon en prijsstijgingen. Dat is toch het minste wat je kunt verwachten.
mijn moeder van 94 wil graag met een aantal mede bewoners graag naar de musical. Vraag me af of dat wel te doen is. Daar ze allemaal een rollator hebben. En slecht ter been zijn.
Goed dat Kesting weggaat. ITA had wel adequater kunnen reageren op de klachten. Wordt ook wel tijd om de Albert van Dalsumring eens door te geven die Kesting sinds 2015 om zijn vinger mag dragen.
OP zich is de voorstelling best welwillend ontvangen, maar ik merk dat recensenten en toeschouwers soms nog worstelen met de vorm. NRC vond dat de simultaan gespeelde scènes “muzikaliteit” misten. Volgens de Volkskrant vergt de vorm “wat veel van het publiek”. De Theaterkrant tekent op dat “de toeschouwer soms essentiële dialogen mist”. Op zich is dat allemaal waar, maar het is wel eens jammer dat voorstelling meteen na de première worden gerecenseerd. Het zou best kunnen dat “Anatomy” na een paar speelbeurten zijn definitieve vorm én muzikaliteit vindt. Het talent is zeker aanwezig en in het buitenland heeft de tekst zich ook bewezen. Ik zocht even terug hoeveel try-outs LENZ had gehad. Misschien heb iets over het hoofd gezien, maar ik zag er twee staan. TWEE try-outs voor een gelaagd en veeleisend stuk als dit is buitengewoon weinig. Spelen voor publiek werkt voor een theaterproductie als schuurpapier. Je vijlt de oneffenheden er eraf: de spelers voelen avond en avond beter aan hoe de pauze’s moeten vallen, de afspraken vallen gaandeweg op hun plek, het ritme wordt gevonden. Natuurlijk kan deze groei ook uitblijven, maar zelf heb ik het idee dat het er in zit. Daarnaast is er nog iets… In het begin van “Anatomy” is best lastig te volgen zijn, maar gaandeweg vielen er bij mij kwartjes. Vage contouren werden heldere lijnen. Binnen de twee uur die het stuk duurde werd alles vrij keurig ontrafeld. Je moest er misschien een beetje op wachten, maar die trage ontrafeling is ook een kwaliteit. Het begin intrigeert, kietelt je hersenschors. Misschien zijn we door al het massa-amusement ons on heen gewend geraakt aan een snelle bevrediging. Dat je binnen de eerste minuten al een antwoord krijgt op de vragen “wie, wat, wanneer???” Maar kom op, LEINZ opereert in die hoek van de theatersector waarin vraagtekens minstens zo belangrijk zijn als antwoorden. Voor wie van plan is om te gaan: neem gewoon een gepaste dosis geduld mee. Ik vond het bevrijdend om de tijd zijn werk te laten doen.
Wat was dat slecht, zeg. Het hakkelt gehaast richting de punchlines, zonder enig gevoel voor dictie, drama, of vertelkunst. Ook inhoudelijk gewoon een bizar slecht verhaal, vooral laf populisme, kiest steeds de oppervlakkige bash, zonder inhoudelijk te worden.
Wat fijn om een kritische recensie te lezen. Ik ben gisteren bij deze voorstelling in Den Haag geweest en heb de zaal voortijdig verlaten. “Egodocument” is te zacht gezegd. “Ego-hagiografie” zou passender zijn.
Wat een dynamische prachtige kindervoorstelling. Echte verbeeldingskracht en de magie van het theater die je je kinderen wilt meegeven. Chapeau voor de makers en spelers.
De stemvoorkeur van bepaalde reaguurders op dit bericht zijn overduidelijk. Het is misschien even wennen dat de politieke partijen die daadwerkelijk aan de macht zijn in een oudejaarsconference meer aan de beurt komen dan partijen in de oppositie. Met een beetje goede wil zal de komende oudejaarsconference hen beter bevallen.
We gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze site zo soepel mogelijk draait. Als je doorgaat met het gebruiken van deze site, gaan we er vanuit dat je ermee instemt.
Van Yvie op Casa Mia
Van Willem Hoekstra op Murder on the Nile
Van Martine op Casa Mia
Van Minou Bosua artistieke directie MINOUX op Chaos dreigt bij Brabantse subsidieverdeling
Van Hendrik Johan op Hans Kesting verlaat ITA-ensemble
Van ada op Nu even niet – De oudejaarsconference 2024
Van W.M.M.J. Claessen op Chaos dreigt bij Brabantse subsidieverdeling
Van A. Wouda op 40-45, de Musical
Van Mark Rietman op Hans Kesting verlaat ITA-ensemble
Van Vincent Mulder op Hans Kesting verlaat ITA-ensemble
Van Marc Veerkamp op Anatomy of a Suicide
Van Bob de Kerk op Een rits te ver 2.0
Van Jan op Een rits te ver 2.0
Van Liselotte van Sap op Nu even niet – De oudejaarsconference 2024
Van Karin op Een rits te ver 2.0
Van Ilse op Renaissance
Van Pim Hunfeld op De dokter
Van Reuven P op Renaissance
Van Tjerk op PRRRT PRRRT FLAP FLAP (3+)
Van Richard op Nu even niet – De oudejaarsconference 2024