Beste lezer,
Dat ik nu gevraagd ben een stuk te schrijven heeft waarschijnlijk te maken met de manier waarop ik De Nieuwe Sint aan Nederland heb geïntroduceerd: de donkere man als rolmodel voor de donkere kindjes. Ik liet mezelf niet in een hokje plaatsen door het zwart-witdenken, maar oversteeg dat door de ware boodschap van Sint Nicolaas uit te dragen; de boodschap van liefde en vriendschap voor iedereen die ervoor open staat. Ik koos ervoor zelf de verandering te zijn die Nederland zo hard nodig heeft. Het is een overdonderend succes.
Ik ontvang alleen maar liefde en lovende reacties van zo veel verschillende mensen, jong en oud, in binnen- en buitenland. Dit bevestigt mijn idee dat het Nederlandse publiek open staat voor diversiteit, iets wat ik sinds mijn opleiding aan de Toneelschool al uitdraag. De gevestigde orde bleek daarentegen alsmaar niet open te staan voor die boodschap. Nu dan wel?
In 1999 studeerde ik af aan de Hogeschool voor de Kunsten Arnhem, faculteit Theater/Drama en won de De Roos-Gesinkprijs 1999 voor het maken en spelen van De Apologie van Socrates. Dit is de prijs voor het grootste talent van de Hogeschool voor de Kunsten Arnhem. Tijdens mijn laatste jaar van de opleiding speelde ik met groot succes de hoofdrol van Vito in de theatervoorstelling Angelo en Rosanna van Theater van het Oosten. Er waren lovende recensies voor mijn optreden in alle aanwezige kranten. Deze rol is vergelijkbaar met de rol van Jago in Shakespeares Othello.
In 2001 was ik de trotse ontvanger van ‘The Fellowship named in the Honour of the Ambassador Joris M. Vos, NAF/ Fullbright’ en in hetzelfde jaar was ik de eerste soloartiest die van de VandenEnde Foundation een beurs kreeg voor mijn vervolgstudie in de Verenigde Staten. In de Verenigde Staten volgde ik sessies bij de wereldberoemde ActorsStudio en studeerde ik onder andere aan The Actors Center.
Toch kende u mij waarschijnlijk niet als acteur. Dus ik hoef u niet uit te leggen dat het meer dan vreemd is dat iemand met zo’n cv totaal geen kans krijgt in de Nederlandse theater- en televisiewereld. Ik hoef u dus ook echt niet te vertellen dat het niet van deze tijd is, gezien de diversiteit van de Nederlandse maatschappij, dat het volledig witte gezelschap Toneelgroep Amsterdam Othello laat spelen door een blackface-acteur, alsof er geen goede donkere acteurs bestaan.
Dit vreemde fenomeen in de Nederlandse theaterwereld kent nog vele voorbeelden maar deze bespaar ik u liever. Want hoe meer tragiek ik u voorschotel, hoe meer er zal worden ontkend en gelachen. Natuurlijk wordt uw gekleurde medemens tekort gedaan en uzelf ook, aangezien u vele talenten worden onthouden. Maar het gaat blijkbaar niet om kwaliteit maar om de handhaving van de machtspositie van de gevestigde orde, nietwaar?
Liever neem ik het heft in eigen handen en geef mijn liefde, vriendschap en kwaliteiten aan degenen die ervoor open staan. De Nieuwe Sint is in Nederland aangekomen and he is here to stay. Ook het TheaterSpektakel Food for Thought is iets wat Nederland niet onthouden mag worden en ik zal er alles aan doen om ook dat weer op de kaart te zetten. Ik weet u te vinden zoals u ook mij weet te vinden.
Met vriendelijke groet,
Patrick Mathurin
Patrick Mathurin is theatermaker.
Dossiers
