Op zondag 17 april is op 74-jarige leeftijd Pim Wallis de Vries overleden. Hij is meer dan 45 jaar actief geweest in de theaterwereld als producent, impresario, theaterprogrammeur en theaterdirecteur. Zoals velen van onze generatie is hij het vak ingerold.
De eindscriptie van zijn rechtenstudie ging over de rechtspositie van acteurs en die besprak hij met Paul Verbist, directeur van de Stadsschouwburg Utrecht en Verbist zocht ‘iemand’ voor de nieuwe Blauwe Zaal. Zo eenvoudig ging dat toen. Toneelgroep Centrum was het huisgezelschap en Pim kreeg als programmeur alle ruimte om daaromheen voorstellingen te boeken uit het vlakke vloer circuit. Gezelschappen kwamen er graag, want Pim zette zich onvermoeibaar in voor het welbevinden van iedereen die er kwam spelen. Altijd aanwezig, altijd met een vriendelijk woord, misschien wel ingegeven door het feit dat hij als zoon van actrice Corrie Korevaar van huis uit wist wat belangrijk was voor acteurs, actrices en technici op reis. Door deze warme belangstelling voor iedereen, leerde hij velen kennen. Een netwerk dat hem later als producent omringde en trouw bleef, zoals hij hen altijd trouw bleef.
Hij verliet de Blauwe Zaal begin jaren tachtig om een lange reis te gaan maken in Zuid-Amerika met zijn toenmalige echtgenote. Na terugkomst begon hij in 1984 met Brigitte van Gool Stalles Theater Producties.
Eind jaren tachtig werd hij overgehaald om te solliciteren op de directiefunctie bij de Leidse Schouwburg. Hij ging ervan uit dat hij als schouwburgdirecteur meer tijd voor zijn familie zou hebben. Een betere balans tussen privé en werk. Maar dat was ijdele hoop. Hij kwam erachter dat je als schouwburgdirecteur niet alleen zorg hebt voor de artiesten en het personeel, maar ook dat je te maken hebt met wethouders en de gemeenteraad. En die hebben publieke belangen te verdedigen. Die positie vond hij heel lastig, als vrije producent was hij gewend om zijn eigen keuzes te maken. In die tijd kwam Will van Kralingen in zijn blikveld, hij trouwde met haar en twee stiefzonen (Beau en Olivier Schneider) deden hun intrede in zijn (theater)familie. Pim besloot dat hij weer wilde produceren, want dat deed ie toch veel liever dan directeur zijn van een instituut. Vanaf 1999 ging hij bij Gislebert Thierens produceren, nam in 2002 dat impresariaat over en startte Wallis Theaterproducties. Onder anderen Kemper & Veldhuis, zijn nicht Sanne en Pauline Cornelisse zaten in zijn portefeuille.
Met Ursul de Geer bestookte hij een jaar lang de schouwburgprogrammeurs met hun idee om Gloed van Sandor Marai te bewerken voor theater. Iedere programmeur kreeg het boek opgestuurd, met daarna de vraag: heb je het gelezen? Mooi he? Kan echt goed worden, met Eric Schneider in de hoofdrol. Als Pim ergens in geloofde was ie aanhoudend, op een zachte manier, maar onontkoombaar. Met Gloed kreeg hij in 2003 de Toneel Publieksprijs, een erkenning van zijn kwaliteit als producent.
Getrouwd met Will zorgde hij ook voor producties waarin zij kon excelleren. Een hoogtepunt was De Goede Dood (tekst en regie van Wannie de Wijn) een stuk over vrijwillig levenseinde. Ook hiervoor kreeg hij weer de Toneel Publieksprijs (2008). Drie jaar later heeft hij de productie verfilmd. Kort daarna overleed Will en kwamen toneel en werkelijkheid onverwacht bij elkaar.
Zijn impresariaat fuseerde in 2008/2009 met het impresariaat van Angelique Finkers en toen Angelique schouwburgdirecteur van Zaandam werd, nam Olivier Schneider het bedrijf over. En zo is die cirkel weer rond.
In de periode erna heeft Pim nog een paar producties onder eigen naam uitgebracht, waarvan de productie Hoe mooi alles, over Leo en Tineke Vroman met Kees Hulst en Esther Scheldwacht, voor hem een hoogtepunt was. Een productie waar hij voor de eerste keer van zijn leven subsidie aanvroeg – en kreeg, van het FPK.
Pim Wallis de Vries was een vrije producent in hart en nieren. Hij werkte niet voor het geld, hij wilde mooie dingen laten gebeuren en Fair Practice was voor hem vanzelfsprekend. Hij leefde voor de mensen met wie hij zich verbonden voelde, en zorgde dat zij het goed hadden, zowel in artistieke als in persoonlijke zin. De theaterwereld is een stuk armer geworden bij zijn overlijden.
Pim heeft een dochter en een zoon, en was getrouwd met Pia van den Berg.
Foto: Beau Schneider
Dossiers
