Wij zijn BLAUWDRUK en wij maken megalomaan teksttheater op locatie. Na opgegroeid te zijn in een postdramatisch theaterlandschap, vol meta-theater, egodocumenten en montagevoorstellingen, snakken wij nu naar groots en meeslepende fictie. Niet naar dwingende, eenzijdige of problematische narratieven – waaruit het klassieke repertoire vaak bestaat – maar naar verhalen die verschillende perspectieven in zich dragen, empathie opwekken, hoop geven en gepolariseerde standpunten wederzijds invoelbaar maken. Wij pogen met onze ficties altijd het grootwereldlijke en het kleinmenselijke met elkaar te verbinden.
Wij vinden onze inspiratie in het stoffige en onspeelbare repertoire. We breken stukken uit het verleden open, vullen ze met hedendaagse thema’s en smijten ze de toekomst in. We gooien het kind niet met het badwater weg. Hoewel we de problematische wereldbeelden en onspeelbare lappen tekst graag overboord gooien, snoepen we van de ambachtelijke kunstjes van onze schrijvende voorgangers. We samplen megalomane situaties, bloemrijke taalkunst en de interessantste personages en laten ons hierbij nooit leiden door een heilig respect voor de geschiedenis. Op de ruïnes van het repertoire bouwen wij onze stukken.
In deze stukken willen we de ‘helden’ bevragen en de ‘schurken’ begrijpen. We voeren veelal personages op met standpunten die ver van ons afliggen. Tegelijkertijd leggen we het vuur aan de schenen van personages die dicht bij ons staan. Zo voeren we een scala aan karakters op dat uiteindelijk alle standpunten doet wankelen. Onze figuren clashen met elkaar én met de manier waarop de samenleving is ingericht: in deze worsteling schuilt voor ons de samenkomst van het individuele en het maatschappelijke. Hiermee breken we verharde, gepolariseerde discussies open en pogen we ruimte te creëren voor complexiteit en meerstemmigheid.
Het nastreven van complexiteit en verschillende stemmen in één verhaal, is ook waarom we collectief werken. Wij werken non-hiërarchisch en voelen ons alle vier even verantwoordelijk over alle aspecten van de voorstelling. Het is veel werk om elkaar voortdurend te blijven begrijpen en te bevragen, maar we geloven dat dit rijkere en betere voorstellingen oplevert dan wanneer er sprake is van hiërarchie. De dialoog is altijd waardevoller dan de monoloog.
We willen een publiek dat net als de personages die we opvoeren, verschillende wereldbeelden aanhangt. Daarom zetten we ons in om, naast de repertoirekenner, vooral ook een ander, nieuw publiek te bereiken. Om dit mogelijk te maken moet een voorstelling een grote diversiteit aan ingangen hebben. Een voorstelling moet tegelijkertijd even schrijnend grappig zijn als inhoudelijk uitdagend als binge-waardig spannend.
Dit publiek vinden ook we op door op locatie te spelen: buiten de elitaire schouwburgen met hun hoge drempels, op avontuurlijke en onverwachte plekken die evenveel van het publiek zijn als van ons. We bouwen larger-than-life ficties, met de poten in de klei en met adembenemende uitzichten. De grenzen van de zaal verdwijnen uit het zicht wanneer je je publiek op waterfietsen naar je voorstelling voert of onverwacht met een graafmachine uit de donkere bosjes tevoorschijn komt. In deze openbare ruimte belanden voorbijgangers tijdens het uitlaten van hun hond toevallig in onze voorstelling. Hier neemt de debuterende theaterkijker naast de repertoiretijger plaats op onze campingstoeltjes in de modder.
Want dat is wat wij willen met theater: door middel van grote verhalen, humor en uiteenlopende perspectieven, verschillende mensen en denkbeelden met elkaar verbinden om zo de dialoog te waarborgen. In deze chaotische en gepolariseerde wereld waarin nog zoveel moet gebeuren, nemen we het publiek mee op een gezamenlijke zoektocht, naar dat wat ons verbindt, naar een mogelijke BLAUWDRUK van de mens.
Foto: Tibor Dieters. Een ingebeelde ziekte, BLAUWDRUK
Collectief BLAUWDRUK bestaat uit Tijn Panis, Romijn Scholten, Bram Walter en Emma van Zandvoort. Sinds 2020 maken ze barok-futuristisch locatietheater op basis van klassiek repertoire.
Hun nieuwe voorstelling Paradijs Aan Het Einde – Een clusterfucking oorsprongssprookje van Bijbelse proporties – een bewerking van Vondels Adam in Ballingschap – gaat in mei in première op Festival Karavaan.
Dossiers
