Mogen wij twee fluitjes?
Nou, maak daar maar wodka van.
Gaat het niet?
Nee.
Je ziet echt grauw. Viel het glas gratis prosecco verkeerd of zo? Vond je de couture dit jaar zo slecht zitten?
Asgrauw van de waarlijke ontstemming.
Wat, om de couture?
Je mag toch hopen dat dit het was. De meest tenenkrommende, jolige terging die je in een seizoen te verstouwen krijgt. Dit kan toch niet erger? Als ja, hou ik ermee op. Ik luister nog liever avondvullend naar mijn ex die uitlegt hoe ze zich voelt over haar moeder.
Nou! Meen je dit? Dit was toch juist –
En of ik dit meen. Ik ben weer een stapje dichter bij de totale, zinledige afgrond, met dank aan de nauwelijks verholen zelfgenoegzaamheid van dat paralympische schrijversteam van zelfbevlekkende kinderen van André Hazes uit Utrecht en omstreken.
Oh, nou ik vond het anders echt hartstikke onderh-
Weet je wat nog het ergste is, dat je je temidden van dit soort sectorbrede ijdele zelfondermijning met geen enkele mogelijkheid ergens op neutraal terrein kunt verschansen. Lach mee, of sterf af.
Oké, Zwitserland, en je weet zeker dat er niet nog iets anders, iets misschien persoonlijks meespeelt onder deze licht misantropische minibartirade?
NEE! Met mij gaat het fantastisch! Ik ben de zon in de kamer, de vrolijke mus op een rokende schoorsteen, de –
Oké, oké. Ha, de wodka.
Ook geen seconde te vroeg.
Nee. Proost.
Ja. Op de afgrond.
En Ilke dan?
Ja, die was fantastisch. Dat is een licht in donkere tijden.
En Joachim?
Ja, die was ook fantastisch. Weet je hoe ze die ook wel noemen? De Buddha van België. Dat snap je hè? Die bovenkamer wordt helder verlicht.
Dat was toch leuk dan?
Nee. Dat was niet leuk. De arme rechtvaardigen van deze aarde hebben wel wat beters te doen dan op dat valse podium te verschijnen en zich daar staande weten te houden.
Hm. Had je misschien gedacht dat je zou winnen?
Nee. Nee. Winnen. Kom nou. Ik heb al gewonnen. Sja!
Oh. Waarmee dan?
Hallo! Wie uit de grauwe ontstemming nu op kleurrijker wijze?
Ja. Dat is, hoewel niet echt aan jou, misschien als winst te kwalificeren. Volgend jaar misschien een jaartje thuisblijven?
Volgend jaar doe ik het zelf thuis.
Oh?
Bij mij in de woonkamer organiseer ik de parallelle schaduwavond. Jazeker. En ik nodig alleen maar dooie mensen uit. En als niemand kan, als niemand blijkt te kunnen, sprekers noch genomineerden, dan zeg ik: hooggeachte winnaars Bescheidenheid, Goede Smaak en Fijnzinnigheid, rust zacht.
Proost, vrolijke kleurenmus. Moge je volgend jaar weer genomineerd worden.
Nee!
Mogen wij nog twee wodka?
Dossiers
