Van: The Unknown Futurum Collective
Gezien op het Amsterdam Fringe Festival
★☆☆☆☆
Wat de Des Bouvrietjes voor Gert-Jan Dröge in Glamourland waren, is de esthetiek van The Blue Man Group voor het theater. ‘Ja, hoor, daar zijn we weer…’ Een onherkenbaar en uniform gemaakt clubje makers van wie we exacte leeftijd, uiterlijkheden of bijvoorbeeld gender niet weten. Het tot nu toe onbekende the unknown futurum collective (‘zonder hoofdletters geschreven omdat ze taal niet hiërarchisch willen inzetten’) hult zich in kartonnen dozen behangen met logo’s van grote merken als Coca Cola, McDonald’s, Nike en Dell. Over dat laatste merk: het schijnt dat ze eerder het logo van Apple hadden, maar dat heeft het gebruik ervan in deze voorstelling via hun advocaat verboden. Of dat om inhoudelijke of esthetische redenen is, mag de lezer zelf bedenken na het lezen van deze bespreking.
Het gevoel onderdeel uit te maken van de geschiedenis, daar poogt dit collectief iets over te zeggen. Dus ja: corona. Ze staan in rockformatie op anderhalve meter, dragen mondmaskers. Gedurende de rit vraag je je helaas wel steeds meer af of een dramaturg niet even had kunnen meelezen en kunnen vragen: ‘Ho ho gaat dit nog wel over corona?’ Zo is er een voice-over (leuk, want ze mogen natuurlijk niet live zingen en schreeuwen), maar de teksten daarvan zijn een allegaartje. Bijvoorbeeld: ‘Jaimy doesn’t mind a crisis, as long as we are not waisting it’, dat gaat duidelijk over de huidige (economische) situatie door corona. ‘Eli thinks not he but the government should act.’ Ook één op één herleidbaar tot corona. Maar: ’Kurt is in favor of change, but he thinks it is not his agency to advocate it’, wat is daar de relatie met corona? Zo wordt de voice-over, die deze teksten op monotone ietwat gedragen declameert, zin voor zin diffuser. Ik heb een paar clausen weten mee te schrijven:
‘Zafira was an early adopter, and now she is tired of telling people she told them so.’
‘Claire still remembers the war. She has anecdotes about that time. It was different then.’
‘Dominique is ready for the future, as long as it doesn’t divide our society.’
‘Kenny thinks we have to keep in mind that words can be very strong and victimize people with good intentions.’
‘Noam is totally up for a new future, but in his opinion first we have to work out the details some more.’
‘David had just no idea, so he is here to listen and urges us not to judge or act too fast.’
Volgt u het nog? Ooit deed ik een schrijfcursus en de docent daar zei: ‘Schrijf met vlag en wimpel, maar houdt het simpel.’ Dat zou ik deze (jonge?) honden ook willen meegeven. Corona is een helder onderwerp aan de hand waarvan je veel kan blootleggen. Dat heeft in de maatschappij ook veel in gang gezet. Wat heeft Black Lives Matter, feminisme, Srebrenica, pas afgestudeerd zijn, #MeToo, de Donuteconomie, het klimaat en de Vervanger Van De Wereld Draait Door Op De Vroege Avond Van NPO1 daarmee te maken? Al met al blijft de kijker met een onwennig gevoel achter. En niet op een goede manier. Er had iemand veel eerder iets moeten veranderen. En dan duurt de voorstelling ook nog eens heel erg lang.
Voor Theatermaker schrijft Tjeerd Posthuma recensies over voorstellingen die hij niet gezien heeft.
