Titel: Demonstratie @ Museumplein in tien bedrijven
Gezelschap: ?
Beste grote tovenaar,
hierbij mijn bezoekverslag van de cross-over voorstelling Demonstratie @ Museumplein in tien bedrijven omdat, zoals u altijd zegt, goed theater niet ophoudt bij het eigen gezelschap en de nauwe lijn tussen feit en fictie te allen tijde moet worden opgezocht, afgelebberd en opgerekt.
Eerste bedrijf
Dronk Absint voor de vrijheid. Deed de ‘Coronapaspoort is apartheid’-shuffle. Sloeg de 1,5 aan gort. Struikelde over een bebloede QAnon gefixeerde kuitenbijtende honkbalknuppel uit Bilthoven, greep angstvallig naar de vierde wand maar die was foetsie. BRECHT? WHERE YA AT BITCH?
Tweede bedrijf
Vingers verdwenen in gaten, gaten verdwenen in vingers, er werd geneukt genaaid gerimd geramd gebeft gebift gebeuft, geslaughterd gepijnigd gedomineerd en onderworpen als in een tot leven gekuste peinture van Jeronimus Bosch – MONDKAPJES WERDEN ALS CONDOOMS EN BEFLAPJES GEBRUIKT; BOA’S werden levend begraven onder blaadjes ijsbergsla maar plaats voor zoiets als een Jogha Meditatie uit verse kuttenkwark of een voetenmassage op rauwe Tasse Käse onder begeleiding van enigszins belegen chopped and screwed Goa trance was er zeker ook.
Derde bedrijf
De dialogen waren kort, bondig, assertief, afgewisseld met ritmische lange paranoïde onsamenhangende samenhangende poëtische monologen alsof Pinter, Shakespeare en een schizofreen door het noodlot waren geblenderd, dit alles in een maatschappijkritische omlijsting van eloquente Politie-beschimpfung (FUCK DA POLICE!), vrij naar de klassieker van Negers Met Houding – waar Peter Handke nog een besneden punt aan kan zuigen.
Vierde bedrijf
Het meest van alles imponeerde mij desalniettemin de totale afwezigheid van de door mij al eerdergenoemde vierde wand, alsof ik met andere woorden mijzelf schaamteloos in de butt naaide terwijl ik schaamteloos in mijn butt werd genaaid door niemand minder dan mijn schaamteloze zelf (EPIC!)
Vijfde bedrijf
‘Bent u de dramaturg van deze briljante waanzin?’, vroeg ik een kaalgeschoren man met een getatoeëerde havik op zijn borst drinkend uit een satijnen politieschedel. ‘Neen? Mag ik dan als troost een slok van uw bloody pina collada?’ Zijn kopstoot voelde als een tongzoen, een kiss of life.
Zesde bedrijf
ME-busjes vlogen door de lucht als dronken zeemeeuwen.
Zevende bedrijf
‘Neuk the system!’ ‘Naai the lockdown!’ ‘Spread the Virus!’ ‘Van je Uche Uche met je dingdong ertussen!’ ‘Maak biefstuk van dat politiepaard!’ ‘Olé Olé Spuug Rutte in ze snee!’, zong ik onnadenkend maar oh zo gemeend, heart felt en extatisch, met gebalde vuist richting het oprukkende leger, mee.
Achtste bedrijf
Ik herinner mij een regen van rubberen kogels die ik Matrix achtig ontweek.
Negende bedrijf
De klap. De val. De arrestatie.
Tiende bedrijf
De nacht doorgebracht in de foyer, die ze hadden omgebouwd tot Zuid-Amerikaanse politiecel waar ik na een lang en uitputtend verhoor schuld bekende en te horen kreeg dat ik voor de rechter zou komen als ik al niet genarcotiseerd uit een champagnefles-vormig vliegtuig liefdevol de Noordzee in zou worden geschonken
(prosit!) OVER CLIFFHANGERS GESPROKEN ZEG
Ik wacht, afwisselend reflecterend, en semi-doelgericht masturberend op mijn eiken brits, met smart op het vervolg van dit briljanten feuilleton!
PS: Morgen mail ik u mijn vergeten verslag van het Twintowers Poppenkast spektakel uit 2001.
PS: Kunt u vragen of J[weggelakt] in de middagpauze mij schoon ondergoed komt brengen? Alvast dank
Dossiers
