Een van de meest verheugende dingen aan het zogenaamde ‘regio-advies’ van de Raad voor Cultuur dat in november uitkwam, is de bereidheid om bij nul te beginnen. Het advies start dan ook met een vrij uitgebreide beschouwing over wat nu eigenlijk de doelen van cultuurbeleid in Nederland zijn. ‘Zulke doelstellingen dienen als kompas voor het handelen van overheden en instellingen in het culturele veld,’ aldus de raad, die vervolgens na ampele overwegingen een schot voor de boeg doet met vier doelen die het cultuurbeleid zou moeten helpen bereiken.

De eerste daarvan luidt: ‘De overheid stelt zich ten doel dat creatieve en kunstzinnige talenten kansen en mogelijkheden krijgen om zich artistiek te ontplooien.’ Dat sluit mooi aan bij het thema onderwijs dat de redactie in dit nummer aanpakt. En net als de raad proberen we de blik breed te houden. Sander Janssens dook in de wereld van de MBO theateropleidingen, die onbekende, maar desalniettemin vaak verguisde hoek van het theateronderwijs, en Wendy Lubberding portretteerde drie jongerentheaterinstellingen, de ‘haarvaten’ van de talentontwikkeling.

Het themadossier is in dit nummer iets minder uitgebreid dan u van ons gewend bent. We merkten dat de grote themanummers, met veel artikelen over één onderwerp, soms te wijdlopig werden. Te veel van hetzelfde slaat dood. Ook de neiging om een onderwerp dan als ‘behandeld’ te beschouwen, blijkt groot. De komende tijd willen we thema’s meer in serie aanpakken. Dus minder artikelen per thema, maar meer reacties en vervolgstukken in latere nummers. Zo kunnen we mensen uit het veld beter laten reageren, blinde vlekken aanvullen en op die manier beter discours ontwikkelen. Reacties zijn als altijd welkom op simon@theatermaker.nl.

Toevallig hebben we dit nummer drie reflecties op Duitse voorstellingen. Daphne Richter ging in Berlijn kijken naar de nieuwe voorstelling van Susanne Kennedy, Women in Trouble, Hannah van Wieringen confronteerde zichzelf met het werk van Elfriede Jelinek bij Am Königsweg in Hamburg en Loek Zonneveld schrijft in een van zijn ‘opgravingen’ over de moeizame repetitieperiode van Moffenblues, de eerste Duitse regie van Gerardjan Rijnders bij het Deutsches Theater in Berlijn.

Vorig jaar kreeg het februarinummer van Theatermaker de vorm van het Theaterjaarboek 2016. Bij de evaluatie van dat nummer bleek dat het volgen van het theaterseizoen voor onze sector veel logischer is dan een jaarboek over een kalenderjaar. Het volgende Theaterjaarboek verschijnt dan ook in oktober 2018. Als overbrugging tussen die twee jaarboeken geven wij onze abonnees Theaterjaar 2017, een speciale bijlage met cijfers en infographics over het voorbije theaterjaar.

Dossiers

Theatermaker februari 2018