Een van Nederlands bekendste rappers, Willem de Bruin, toert langs theaterfestivals met een muzikale monoloog over zijn versplinterde zelfbeeld. Bij zonsopgang en zonsondergang speelt hij in de open lucht zijn solo Spuug van God, een relaas over licht in het donker en naar jezelf kijken door de ogen van een ander. Theatermaker Eva Line de Boer regisseert hem, in een glazen installatie.
Het is even voor zonsondergang als we ons verzamelen op het strand en koptelefoons en dekentjes uitgedeeld krijgen. Vlakbij bij een Scheveningse strandtent staat een driehoekige glazen kubus, met daaromheen drie vlakken met krukjes. In de kubus, onzichtbaar voor dit gretige publiek, staat Willem de Bruin. (meer…)
Hartsvriendinnen Zoë en Amani verloren vlak na elkaar hun oma. De ene opa rouwt, de andere opa woont met veel vreugde in een telefoon. Zoë’s broer Maçon heeft stil verdriet sinds de dood van zijn kat en praat alleen door te appen. Deze giga nerd neemt Zoë en Amani mee op reis door de virtuele wereld. Daarin ontmoeten ze een orakel met emoji’s en Instafamous gedenkplekken. (meer…)
