Liliane Brakema’s jonge oeuvre kenmerkt zich door verscheidenheid. Haar voorstellingen zijn altijd gebaseerd op een bestaande tekst, maar Brakema maakt opvallend eclectische keuzes: van klassiek repertoire tot filmbewerking, van psychologisch drama tot absurdisme. Daarbij valt de sterke fysieke component in het werk op: de dialoog tussen taal en beweging (of stilstand) vormt het hart van het werk. ‘Ik maak theater op basis van wat er in de wereld ontbreekt.’ (meer…)