Recenseren kan soms een riskante onderneming zijn. Niet omdat beledigde podiumkunstenaars soms wraak willen nemen: dat komt zo weinig voor dat zo’n risico verwaarloosbaar is. Maar wat als het gaat om het beschrijven van een voorstelling die de verantwoordelijke maker ervan ernstig kan bedreigen, niet alleen in zijn artistieke bewegingsvrijheid maar concreet in zijn dagelijks leven? (meer…)
Secuur en heel precies. Zoals een wetenschapper te werk gaat. Zo laat Wang Chongs regie van Nick Payne’s stuk Constellations zich het best omschrijven. Een logische aanpak wellicht voor een stuk waarin een der beide protagonisten een theoretische natuurkundige is die gespecialiseerd is in de snaartheorie, maar het maakt de voorstelling ook wat bloedeloos. Hoe aangrijpend het liefdesverhaal tussen de fysica en de bijenhouder ook is. (meer…)
De laatste keer dat Spoken van Henrik Ibsen in Nederland werd opgevoerd was twee seizoenen geleden, als onderdeel van de crashtest-reeks van Moeremans&Sons. Nou, dan weet je het wel: personages die in opstand komen tegen hun auteur, via een tijdmachine naar het heden gekatapulteerd worden, vanuit dat perspectief hun lotgevallen bevragen en meer van die metatheatrale ingrepen. Sinds die rigide behandeling zal Ibsen nooit meer hetzelfde zijn. (meer…)
