Op Theater Aan Zee in het Belgische Oostende waren dit jaar de 450 vrijwilligers gastcurator. Toen ik daar een talkshow had, stond ik perplex van deze enthousiastelingen. De (vele professionele) technici, productieleiders, horecalieden sliepen vrijwillig in een tentje, werkten vrijwillig minstens zes uur per dag, kregen vrijwillig geen cent, maar er was dat feestje aan het eind waar iedereen (keihard) naartoe werkte. Vrijwilligerswerk of uitbuiting, ik zag het verschil niet. Maar het gekke was dat iedereen het ‘oké’ vond, want zo ging het altijd. En er was toch lekker eten? (meer…)
TM artikel