In Rabbit Hole blijven de mobieltjes aan. Na een QR-code en een online pseudoniem ontsnapt zelfs het publiek niet aan de virtuele tunnels waar hoofdpersonage Samy in wordt gezogen. Ze worden zichtbaar op de eigen telefoons en op een uitvergroot, prachtig vormgegeven desktopscherm, waar anonieme chatfora en de manosphere van sociale media nooit ver weg zijn. (meer…)
‘’t Leven op zee is geen vertelsel – Door ’n duimsplankie zijn ze van de eeuwigheid gescheijen’: actrice Manja Topper van Dood Paard is Knier, dus niet Kniertje, in ‘het spel van de zee’ ofwel Op hoop van zegen (1900), het grootse sociaal-realistische toneelstuk van Herman Heijermans. Ze spreekt de woorden gelaten en ijzig uit, verweesd bijna. (meer…)
Als je door het trappenhuis van Broedplaats Lely in Amsterdam Nieuw-West omhoogloopt en door het raam over de Lelylaan kijkt, zie je in de verte de woorden ‘speelplaats’ in lichtgevend rood op het treinstation staan. Even denk je te hallucineren en je kijkt nog een keer heel goed. Ja, het staat er echt. (meer…)
Toneelspeler, theatermaker en toneelschrijver Tomer Pawlicki wordt onderdeel van de artistieke kern van Dood Paard, naast Kuno Bakker en Manja Topper. Ze werkten in 2021 al samen in de voorstellingen STOKJESMAN en WOMEN IN TROY, as told by our mothers. (meer…)
Terwijl in Oekraïne de strijd opeens volop losbarstte, voorzag Portugees theatermaker Tiago Rodrigues Dood Paard van een tijdloze tekst over de oorlog vanuit feminien perspectief. Het leverde veelkleurig verteltheater op, een voorstelling als een gesprek bijna – dat de acteurs hier graag voortzetten. Ook Rodrigues laatzich horen. (meer…)
Voor de nieuwe voorstelling van Dood Paard gingen de makers bij hun moeders te rade. Hun interpretaties van Homerus’ Ilias leiden tot een verpletterend mooie voorstelling over oorlog, patriarchale onderdrukking en de manier waarop we verhalen vertellen. (meer…)
Midden op het toneel staat een enorme drankfles, tot de rand gevuld met kolkende witte rook. Wanneer vader Janus (Tomer Pawlicki) de fles op zijn kant legt en erin kruipt om er te slapen, sijpelt de rook de fles uit, en omhult langzaam de gedaante van zoon Patichek (Manja Topper). Die blijft op dat moment koppig tegen zus Shir (Paul Knieriem) volhouden dat papa de boel zal oplossen. De thematiek van de voorstelling wordt zo gevangen in een eenvoudige symboliek. (meer…)
Het lijkt zo logisch: het Enschedese Theater Sonnevanck dat een kort verhaal van Willem Wilmink aanvult met liedjes van Wilmink en Harry Bannink, en omtovert tot een jeugdtheatervoorstelling. Wat kan daar nou misgaan? Nogal wat, blijkt in Het bangedierenbos. (meer…)
Het begint als een scène uit een film van Ingmar Bergman, Fanny en Alexander bijvoorbeeld: een jongeman sluipt weerspannig en naakt langs de muren van een huis; eerst draagt hij nog gekleurde gebreide sokken, daarna helemaal niets. Het is een humoristische mime-act. (meer…)
