Martijn Koning speelt in het linker rijtje van de Eredivisie van stand up comedy in Nederland. Hij is fel, snel, gevat en schaamteloos. In Koning van de toekomst lardeert hij zijn comedy met een aantal strak geregisseerde cabaret-toneelscènes. Op papier past dat niet bij Koning, maar in de praktijk werkt het prima. (meer…)
Misschien is het niet zo’n geweldig origineel idee om een mental coach ten tonele te voeren die het publiek met een vage therapie weer op orde moet krijgen en van de eenzaamheid moet genezen. Maar de uitwerking van dat idee door Martine Sandifort is verrassend en persoonlijker dan je op het eerste amusements-gezicht zou denken. (meer…)
Ze was te dik en te lelijk en ze had geen mooie stem volgens haar vader. En daarom mocht Henriette/Heintje Davids niet meespelen in Het Davids Familietheater, waar haar broers Hakkie en Louis en haar zus Rika wel mochten schitteren. Uiteindelijk is de carrière van Heintje langer en succesvoller geworden dan van haar broers en zus en heeft haar serie comebacks een plek gevonden in de Nederlandse taal. (meer…)
‘Snickers, computer!’ is een terugkerende leuze in Jungleprinter van Zoutmus. Het zegt iets over de voorstelling: absurd, willekeurig en volslagen krankzinnig. Jungleprinter is een wervelstorm aan grappen met het energieniveau op maximum van begin tot eind. (meer…)
Hoe maak je een voorstelling over een kunstenaar die larger than life is? Meerdere biografieën over Johnny Cash zijn al geschreven en een gelauwerde biopic over zijn leven bestaat ook al. Viktor Griffioen vervlecht in CASH de essentie van Johnny Cash met zijn eigen levenservaringen in een vermakelijke ode aan The Man in Black. (meer…)
In 2017 won Daniëlle Schel de publieksprijs op het Amsterdams Kleinkunst Festival, waar ze opviel met haar typetjes en thematiek. Patroon is haar avondvullende debuut, waarin ze haar veelzijdige talent laat zien, en toch een rode draad weet vast te houden. In eindregie van Titus Tiel Groenestege geeft ze een sympathieke draai aan de emotionele achtbaan van het leven. (meer…)
Schenk een halve liter van de meest briljante woordgrappen van Herman Finkers in een kom, voeg daar van het zelfde humorgenre twee eetlepels van de meest flauwe, voorspelbare vondsten van Seth Gaaikema aan toe, aangevuld met twee theelepels showgevoel van Toon Hermans en een theelepel van dat gevoel van Lee Towers. (meer…)
