‘Ik selfie dus ik besta’, zo zou je het levensmotto van ons huidig tijdsgewricht kunnen samenvatten. Maar als de sopraan Lieselot De Wilde halverwege de voorstelling een camera op ons richt en we onszelf levensgroot op de wanden van Muziekgebouw aan het IJ geprojecteerd zien, reageren we ongemakkelijk. Bekeken we voorheen vanuit het anonieme donker voyeuristisch de verleidelijke poses waarin Tibo Vandenborre haar fotografeerde, nu zijn wij zelf het bespiede object. Zo houden LOD muziektheater en Atelier Bildraum ons een spiegel voor van de minder aangename kanten van onze behoefte te zien en gezien te worden. (meer…)