Het is al weer een tijdje geleden dat ik boze toeschouwers, boe-roepend, het theater heb zien verlaten. Gisterenavond, in het Groningse Grand Theatre, gebeurde dat weer eens. De aanleiding was niet de kwaliteit van de voorstelling (althans, daar ga ik vanuit) maar de inhoud van een speech die wordt afgestoken aan het eind van Catarina and the Beauty of Killing Fascists van de Portugese theatermaker Tiago Rodrigues. (meer…)