Op 9 mei neemt Jeannette Smit na 22 jaar afscheid als directeur van Theater Bellevue in Amsterdam. Onvermoeibaar is ze als gastvrouw, lobbyist en als raadgever voor makers en collega’s. ‘Bij mij is het glas altijd helemaal vol.’
Op 9 mei neemt Jeannette Smit na 22 jaar afscheid als directeur van Theater Bellevue in Amsterdam. Onvermoeibaar is ze als gastvrouw, lobbyist en als raadgever voor makers en collega’s. ‘Bij mij is het glas altijd helemaal vol.’
Tijdens Stoffige stukken stonden zes toneelteksten centraal die al minstens 25 jaar niet meer te zien zijn geweest. Drie avonden op rij werden er twee stukken gelezen en besproken. Het leverde een vat aan fijne toneelanekdotes op, maar antwoorden op de vraag wat de stukken in deze tijd betekenen, bleven aan de oppervlakte. (meer…)
In Een vrouw blijft thuis spreken een jonge vrouw en haar stiefmoeder elkaar, niet lang nadat hun respectievelijke vader en echtgenoot is overleden. Het is bijzonder mooi hoe schrijver Nina Polak en regisseur Ada Ozdogan snelle, hoofdelijke dialogen inzetten om de emotionele stormen van de dochter te verhullen en tegelijkertijd bloot te leggen. (meer…)
Directeur Jeannette Smit neemt begin 2022 afscheid van Theater Bellevue, het Amsterdamse theater dat ze ruim twintig jaar artistiek leidde. Ze gunt Bellevue ‘een nieuwe liefde’ en gaat met pensioen. Het theater start vandaag de werving voor een opvolger. (meer…)
Marc van Warmerdam stopt in september als directeur van het Amsterdamse muziektheatergezelschap Orkater. De afgelopen decennia was hij ook verantwoordelijk voor het ontwerp van de theaterposters van het gezelschap (meer…)
Wat is de toegevoegde waarde van waarheid als de leugen zoveel bevredigender is? De vraag staat centraal in een duizelingwekkende monoloog waarin Teun Donders zijn toeschouwers alle hoeken van de kleine zaal in Bellevue laat zien. Tot ze amechtig moeten beamen: Hendrik IV heeft gelijk. (meer…)
Het idee is goud waard (pun intended). Maar in plaats van een schatkamer aan over elkaar heen buitelende verhalen, is Geld voor goud vooral een (te) korte voorstelling over de wording van een vader en schrijver. (meer…)
‘Hoe kun je leven als je niet weet wie je ouders zijn?’ Met deze retorische vraag begint en eindigt José Montoya – eerder ook bekend als Jozef Klaassen – zijn autobiografische solovoorstelling. Een duidelijk antwoord op de vraag komt er niet. (meer…)