Er gaat een grote aantrekkingskracht uit van het idee dat je ineens kunt wandelen op een plek waar je normaal nooit mag komen. Componisten en makers van muzikale installaties Strijbos & Van Rijswijk maakten een doorgecomponeerde wandeling over de twee kilometer lange Hofbogen in Rotterdam waarin ze speels omgaan met de waarneming. (meer…)
In The future is not what it used to be van Panama Pictures, dat op 9 oktober in première ging in de Verkadefabriek in ’s-Hertogenbosch, krijgt de theatrale ruimte een extra dimensie door het gewaagde gebruik van de hoogte. (meer…)
Festival Boulevard is uitgespreid over de hele zomer, nu corona een volgepakte samenballing van festivalactiviteiten op pleinen en in zalen verhindert. Dat heeft ook enorme voordelen. Het braderie-achtige karakter, dat veel zomerfestivals kenmerkt, verdwijnt naar de achtergrond. De intieme ervaring op kleine schaal, in kleine groepen of 1 op 1, komt voorop te staan. Het is een verademing na decennia van nadruk in Nederlands kunstbeleid op bezoekersaantallen en verdienmodellen. (meer…)
Heb je ook weleens het gevoel dat in onze tijd de wereld een beetje gekanteld is? Dat het vlak onder je voeten, waarop je dagelijks je best doet om die wereld met iets van balans tegemoet te treden, voelbaar aan het hellen is gegaan? Dat je daardoor net iets harder je best doet om je staande te houden? Dat gevoel geeft Each Time We Fall, A City Rises van Panama Pictures, dat gisteravond in de Verkadefabriek in ’s-Hertogenbosch in première ging. (meer…)
Het publiek in de volle zaal van Theater Bellevue lijkt bijeengekomen voor een hightech-congres. Met lichtgevende koptelefoons luisteren we naar een soundscape van muziek, tekst en geluidseffecten, die aansluit bij de strakke personages achter hun bureau op het podium. De droomlozen, een coproductie van Ulrike Quade Company en Strijbos & Van Rijswijk, doet denken aan een hallucinerende sciencefictionfilm. (meer…)
Wie naar Oerol gaat, ontkomt al jaren nauwelijks aan een koptelefoonwandeling door de natuur. Niets nieuws onder de Terschellinger zon. Maar dit jaar leek de audioroute populairder dan ooit. 2019 werd daarmee de editie van de individuele, contemplatieve ervaring. En van de gitzwarte toekomstscenario’s. Blijkbaar nodigt het eiland ook uit tot expliciet engagement. (meer…)
Het werk van Pia Meuthen typeert zich in de cross-over tussen dans en circus. De performers waarmee ze al lange tijd werkt hebben die skills volledig geïntegreerd. In haar nieuwste voorstelling Requiem for lost things versmelten dans, paaldans en acrobatiek. De virtuoze beweging sleept het publiek mee, het componistenduo Strijbos & Van Rijswijk draagt zorg voor de gelaagdheid. (meer…)
In de verte schieten de lichten van een vuurtoren voorbij. Als verloren jutters doemen vier sopranen op, die je als dwaallichten verleiden met hun betoverende zang. Het publiek staat in een meterslange rij op het uitgerekte strand bij West aan Zee. Maar als de vier zangeressen gestaag richting de branding lopen, volgen we ze inderdaad als betoverd. (meer…)
