In The Waves, de eerste productie die Khadija El Kharraz Alami maakt met haar stichting K.E..K.A., creëert ze een vrije ruimte waarin naar hartelust met de brontekst van Virginia Woolf kan worden geëxperimenteerd. Het gevoel van speelsheid en vrijheid werkt ontwapenend. (meer…)
Wanneer het publiek de zaal betreedt, is op het toneel slechts een enorme beamer te zien die op groot scherm een Zoom-gesprek projecteert. Manila Zoo is een live gespeelde online-performance van Filipijnse choreograaf Eisa Jocson. In deze gelaagde voorstelling houden vijf performers hun (westerse) publiek door middel van een online videogesprek een rauwe, treiterende spiegel voor. (meer…)
In I… Cognitive Maps – Chapter 1 neemt theatermaker Ely Daou (Beiroet/Barcelona) ons mee door de appartementen van zijn jeugd. Met niets meer dan een overheadprojector, viltstift en zijn geheugen, trekt hij letterlijke lijnen tussen plattegronden, familieleden en de Libanese Burgeroorlog. (meer…)
Vroeger en nu, de koloniale tijd en de postkoloniale tijd, Nederland en Indonesië: op vernuftige manier verbindt de uit Singapore afkomstige kunstenaar Choy Ka Fai uitersten met elkaar. De voorstelling Postcolonial Spirits in performance-festival Spring is een prachtig voorbeeld van hoe we óók met ons koloniale verleden kunnen omgaan. (meer…)
Rabih Mroué en Lina Majdalanie draaien er niet omheen tijdens hun lecture-performance Sunny Sunday op Spring Festival. Ook zij zijn enorm verbaasd en in verwarring over de gebeurtenissen die op 8 mei 2016 plaatsvonden in een klein stadje in Polen. (meer…)
Drie performers blikken terug op hun leven aan de hand van een reeks namen. In hun persoonlijke toelichting op die namen ontmoeten we hen. Herinneringen creëren een netwerk van levenden en doden. All Together van de Japans-Oostenrijkse theatermaker Michikazu Matsune is een bescheiden, troostrijk en intiem document over hoe we in de wereld met elkaar verbonden zijn. (meer…)
Een wezen, dat het midden houdt tussen mens en machine, is de stoelen aan het stofzuigen waarop de toeschouwers plaatsnemen. Boven het podium gaan trekken op en neer. Een filter van een lamp dwarrelt uit de toneeltoren naar beneden. Een yeti-figuur van kluwen snoeren dwaalt over het podium en er klinkt een onheilspellende soundscore, met af en toe een mechanisch gebrul. (meer…)
Probleempje: het gaat relatief goed in de stad Utrecht, ontdekte Nieuwe Helden het afgelopen jaar. Na Oostende, Athene en Amsterdam dook het kunstcollectief ditmaal in de verhalen van Utrecht, om uiteindelijk de toeschouwer in een interactieve route de stad te laten doorkruisen. Maar in Utrecht duurde het dus even om de problemen te vinden, vertelt een voice-over bij aanvang. (meer…)
Het publiek aan het dansen krijgen. Nergens is dat zo moeilijk als op een Nederlands dansfestival, lijkt het. In The Dancing Public danst en rapt choreograaf Mette Ingvartsen de sterren van de hemel, maar haar toeschouwers blijven in een toeschouwende mood, en durven zich pas na de voorstelling enigszins te laten gaan. (meer…)
