Daar staat hij, gebogen, zijn hoofd steeds afwendend van de microfoon, alleen vooraan op dat grote podium. Achter hem hangt een groot doek met De school van Athene van de renaissanceschilder Rafaël met filosofen en keuvelende mensen in hun zoektocht naar De Waarheid. Daar staat hij, een jongen in kostuum. Hij wil, hij moet iets zeggen, hij bukt zich naar de microfoon, zijn lippen bewegen, even, er komt geen klank uit. Hij beeldt iets uit. Maar wat? Zijn zoektocht naar waarheid? Hij probeert nog eens, en nog eens. Hij is een van zeven jongeren (tussen de zestien en twintig) met een psychische kwetsbaarheid die de scène bevolken. (meer…)