In het coronatijdperk wordt steeds duidelijker hoe isolatie tot angst en depressie leidt. Choreograaf Marijke de Vos zet dit actuele thema om in een dansvoorstelling waarbij de toeschouwer via een koptelefoon auditief geïsoleerd wordt van de werkelijkheid. (meer…)
Het is alsof we wachten op het begin van een rockconcert, vrijdagavond in het Arnhemse Theater aan de Rijn. We zitten niet, maar staan rond een verhoogd podium in het midden van het zaaltje, met daarop een blauwe schijnwerper, een rookmachine en een elektrische gitaar. De tribune is met zwarte gordijnen onzichtbaar gemaakt en in de hoek worden lp’s en T-shirts met ‘Hell Yeah’ erop verkocht. Punk van de Britse bands Idles en Shame klinkt uit de speakers. Je hoeft er alleen nog de geur van verschaald bier en sigaretten bij te denken om je voor te stellen dat je in een alternatief concertzaaltje staat. (meer…)
Drie meiden hangen in gestileerd meubilair van gebogen aluminium buizen. Ze lijken het liefst niks te willen doen, maar barsten soms toch uit in beweging. Ondanks zichzelf bijna, gedreven door een kracht van binnen waar ze zelf geen vat op hebben. Choreografe Marijke de Vos, de motor van Teddy shouldn’t smoke, probeert in Black dog de gemoedstoestand te vangen van meiden tussen kind en volwassene in, met al hun hormonen en hersenen in ontwikkeling. Gelukkig kan het decor ertegen. (meer…)
Voor zijn korte voorstelling Kek, dit weekend te zien op het Amsterdam Fringe Festival, dook theatermaker Booi Kluiving in de extreemrechtse politieke subcultuur Alt-right. Hij voert zichzelf op als het doodverveelde personage Anon, inwoner van Normistan: een fictief land waar de Alt-right beweging – inwoners van Kekistan, om in hun eigen jargon te blijven – zich tegen afzet. (meer…)
In Faust van NITE, de nieuwe naam voor de interdisciplinaire samenwerkingsprojecten van het Noord Nederlands Toneel en Club Guy & Roni, botst een gelaagde, mysterieuze tekst van Peter Verhelst frontaal met een kitscherige, illustratieve choreografie. (meer…)
