Halverwege Jean Anouilhs Antigone (1942) laat Kreon zich ontvallen dat hij dondersgoed weet dat hij de slechterik is in deze tragedie. Het is de consequentie van de rol die hij vertolkt: hij is koning, en moet dus rust en orde bewaren in het roerige Thebe. Er moeten mensen zijn die ‘ja’ zeggen, zegt hij, die het schip besturen. (meer…)
Acteurs Yamill Jones en Sander Plukaard komen in het ensemble van Het Nationale Theater in Den Haag. Artistiek leiders Eric de Vroedt (Het Nationale Theater) en Noël Fischer (HNTjong) kondigden vandaag aan de komende jaren ‘met nieuwe regisseurs, nieuwe acteurs en nieuwe verhalen’ te gaan werken. (meer…)
Niet kunnen kiezen tussen twee mogelijkheden. Descartes schreef al: ik twijfel, dus ik denk, dus ik ben. In Cock is hoofdpersonage John (Daniel Cornelissen) de vleesgeworden definitie van de pathologische twijfel. Zijn besluiteloosheid leidt van een slagveld van verdriet en onbegrip in zijn omgeving tot volslagen immobiliteit bij zichzelf. (meer…)
De patiënt krijgt te horen dat het telefonische consult is gewijzigd in een fysieke afspraak. En in het ziekenhuis zegt de arts, die duidelijk de sociale aspecten van het vak niet geheel beheerst, dat het maar goed is dat de patiënt iemand heeft meegenomen. De voortekenen voor een gitzwart medisch gesprek zijn niet te missen. (meer…)
Diepgang en entertainment gaan uitstekend samen, bewijzen steeds meer voorstellingen op De Parade. Het niveau op het rondreizende tentjestheaterfestival, dat vrijdag neerstrijkt in het Moreelsepark in Utrecht, ligt dit jaar opvallend hoog. Een tussentijdse balans en vijf tips. (meer…)
Shakespeares Coriolanus is geen gemakkelijk stuk. In de regie van Nina Spijkers wordt de heetgebakerde supermacho en legerleider Coriolanus gespeeld door een vrouw. Interessant experiment maar anders dan bijvoorbeeld bij haar enscenering van Het temmen van de feeks, werkt de genderwissel hier niet bevrijdend. (meer…)
Doorgaans is een einde het einde, is er daarna niets meer, is het afgelopen, klaar. Maar voor de protagonist in The World Is As You Are is het einde niet zo definitief. In een uitgerekte fractie tussen leven en dood maakt hij nog een laatste dwaaltocht door het woud van zijn eigen hoofd en wordt geconfronteerd met zijn angsten, twijfels en verlangens. (meer…)
Neem alleen de eerste zin. In die ene zin zit eigenlijk het hele drama van Sea Wall al verpakt – al weet je dat pas achteraf. Uit de zin spreekt een onmetelijke liefde en tegelijkertijd – doordat het veelzeggend in de verleden tijd geformuleerd is – sorteert het, onbewust, voor op een groot en gitzwart drama. (meer…)
‘Een nieuwe lei, alstublieft.’ De personages in Vrijdag van Hugo Claus wringen zich in alle emotionele bochten om hun leven weer op te pakken, nadat George is veroordeeld voor incest met zijn dochter. In regie van Michel Sluysmans leidt het tot een stroperige en taaie toneelavond, die volstrekt in het midden laat waarom deze voorstelling moest worden gemaakt. (meer…)
Wie van operette houdt, houdt van Strauss. Johan Strauss jr. wel te verstaan, de koning van de wals. Dus wordt er in Eine nacht in Venedig, een bewerking van Strauss’ meesterwerk van operetteliefhebber Steef de Jong, gewalst. (meer…)
