In Herr Hamsterfleisch und die Angry Antz wordt korte metten gemaakt met ongecompliceerde kerstvreugde. De radicaal-feministische punkrockband van Club Gewalt confronteert ons met onze cognitieve dissonantie, maar spaart ook zichzelf niet. (meer…)
In Herr Hamsterfleisch und die Angry Antz wordt korte metten gemaakt met ongecompliceerde kerstvreugde. De radicaal-feministische punkrockband van Club Gewalt confronteert ons met onze cognitieve dissonantie, maar spaart ook zichzelf niet. (meer…)
Vanaf 2025 vormen makers Alida Dors, Dalton Jansen, Erik Whien, Grande Loge, Khadija El Kharraz Alami, Mathieu Wijdeven, Nastaran Razawi Khorasani, Romana Vrede en Wunderbaum het artistieke hart van Theater Rotterdam. Het theater kiest hiermee ‘voor een grote en diverse makerscommunity, die midden in de samenleving staat en daarvan een goede representatie is’. (meer…)
In deze aflevering van de maandelijkse theaterpodcast De Criticitafel blikken Herien Wensink, Sander Janssens en presentator Hans Smit terug op theaterjaar 2023. Welke trends vielen op, welk theaternieuws domineerde de sector en welke voorstellingen maakten indruk? (meer…)
Romana Vrede wint de Prijs van de Kritiek 2023. De verzamelde Nederlandse theatercritici verlenen de acteur, schrijver en regisseur deze eer vanwege ‘haar veelzijdige en visionaire werk als podiumkunstenaar, én voor haar waardevolle bijdrage aan de theaterkritiek’. (meer…)
Aan het begin van de voorstelling Tijd zal ons leren beweegt Romana Vrede behoedzaam vanaf het achtertoneel naar voren, alsof ze door een fris landschap loopt. Ze vertelt het verhaal van vrijheidsstrijder One-Tété Lokay tijdens de einddagen van de slavernij. (meer…)
A Raisin in the Sun is een theaterstuk van de zwarte, Amerikaanse en lesbische toneelschrijver en mensenrechtenactivist Lorraine Hansberry uit 1957. Onder andere gebaseerd op het leven van haar eigen middenklasse familie, handelt het stuk over het leven en overleven van de familie Younger in het uitermate racistische Chicago van toen. (meer…)
Romana Vrede, Ira Kip en Simone Zeefuik lanceren een nieuw platform voor niet-Eurocentrische kunstkritiek: PAARS PAARS. ‘In de huidige vorm heeft het Nederlandse recensielandschap makers als ons werkelijk niets te bieden’, schrijven ze in een notitie over de noodzaak aan Zwarte recensenten.
OustFaust, de afscheidsvoorstelling van Theu Boermans als huisregisseur bij Het Nationale Theater, begint tamelijk veelbelovend: via gedurfde keuzes en indringende beelden halen Boermans en schrijver Tom Lanoye de brontekst rigoureus naar deze tijd. (meer…)