Een vrouw komt op met een klapstoeltje in haar hand, dat lang onuitgeklapt blijft. Zonder ons aan te kijken begint ze meteen te praten. Een woordenstroom, maar dan in korte, zorgvuldig geformuleerde zinnen, waarin ze zichzelf voortdurend corrigeert. Af en toe gunt ze ons een inkijkje in haar verleden. (meer…)