Radek Fedyk

Oerolveteranen konden acht jaar geleden in Hoorn al de tuinkabouter in levenden lijve signaleren (Jack Wouterse en Arjan Ederveen in het fijne Walden van het Ro Theater), dit jaar is rondom het Snijderspad in West de boskabouter te determineren, ofwel de Homo Parvalis Punctuum. In Voor ze verdwijnen wordt het publiek ter plekke bijgepraat door twee kibbelende veldonderzoekers die deze zeldzame, (goed)gemutste soort uitvoerig hebben bestudeerd. (meer…)

In Het nut van Edo Dompelmans slaan nieuwe makers Jasper Stoop en Simme Wouters opnieuw de handen ineen, onder de vleugels van Orkater/De Nieuwkomers. In een vernuftige monoloog ontvouwt zich het leven van ene Edo Dompelmans, die al twintig jaar in zijn kringloopwinkel werkt en nu tegen absurde, onthutsende problemen aanloopt. (meer…)

2050. De sociale media-cultuur is nu ook in het regeringsbeleid terechtgekomen. De ‘likes’ tellen het zwaarst en iedereen moet zich aanpassen aan het gestelde schoonheidsideaal van Het Ministerie van Mooie Mensen. Gelukkig komen er kinderen in opstand. (meer…)

Het is een adembenemend beeld. Eindeloze lappen bouwgaas roepen een verloren zee op, houten steigers met bruine lappen de bootjes van weleer. Erachter een op deze mooie zomeravond bijna mediterraans aandoende klif aan het IJsselmeer, met als bonus een zwerm meeuwen in het avondlicht. (meer…)

In De jas (10+) van gezelschap De Witte Pomp en het Noorse gezelschap Nordland Visual Theatre staat het verhaal centraal van het Joodse meisje Manasse, die in 1941 gedwongen wordt om in de zogenaamde getto van Warschau te gaan wonen. Op een dag loopt ze samen met haar opa over straat, die plots door de Duitsers wordt neergeschoten. (meer…)

In Nederland leven meer dan een miljoen mensen met een inkomen dat schommelt rond de armoedegrens. Eén op de dertien kinderen groeit op in armoede. Hoe is dat mogelijk in een land dat doorgaat voor een van de welvarendste landen ter wereld? (meer…)

Er is zoveel vraag naar de voorstelling Alles Komt Goed door Orkater, dat niet één maar vier speelbeurten in schouwburg De Harmonie in Leeuwarden noodzakelijk waren. Dat zegt veel over het verlangen van het theaterpubliek. (meer…)

Het is misschien ook echt de goden verzoeken, in deze tijd een voorstelling programmeren die Alles Komt Goed heet en gebaseerd is op Camus’ De pest. Een voorstelling over een epidemie – de pest – die niet door kan gaan vanwege een epidemie – corona. Hoe bizar kan het gaan… (meer…)

Er is een gerede kans dat de toeschouwer die op weg is naar Mammoet al ruim voordat hij zijn reisdoel bereikt heeft danig in de stemming is gekomen. Hij heeft dan al een gedeelte van de route ernaartoe afgelegd over de N34, de Drentse provinciale weg tussen Zuidlaren en Coevorden. Die weg heet sinds een jaar Hunebed Highway. (meer…)

Het klimaat, robotisering, privacy: als theatermakers met deze thema’s aan de haal gaan levert het steevast voorstellingen op waarin duistere toekomstvisioenen de toon zetten. Dat begint vaak al met de titel. Vis à Vis hield het nog neutraal door hun voorstelling simpelweg Robot te noemen maar wat te denken van deze voorstellingen die ik de afgelopen weken (op Oerol) ook zag: Naar de maan of naar de haaien, Technostalgia, Eindgebruiker. Eerder dit seizoen bracht Club Guy & Roni, onder verwijzing naar Huxley’s dystopische roman, al Brave New World 2.0. Sneu voor al die makers dat de titel Black Mirror al vergeven is, anders had die ook zeker hoge ogen gegooid in de speurtocht naar defaitistische titels. (meer…)