In de ‘eindeloze danstrip’ ADI(C)SCO wil Cecilia Mosio de roes van verslaving tonen, maar vooral ook de kater die er op volgt. In heel veel scènes lukt dat, mede dankzij een heerlijk stampende soundtrack. Maar steeds weer wordt de flow van de voorstelling in de wielen gereden door Moisio’s onstuitbare drang om zoveel mogelijk informatie over te dragen. (meer…)
Tussen grazende schapen en scharrelend pluimvee, te midden van uitgestrekte weides: het is de laatste plaats waar je Teddy’s Last Ride verwacht. Het Groningse performancegezelschap, vijf jaar geleden ontstaan vanuit de talentenbroedplaats Poetic Disasters Club van Club Guy & Roni, zoekt in zijn werk juist aansluiting bij de grote stadscultuur, bij de dance- en rockscene, bij het nachtleven. (meer…)
“Ik ben geworden. Ik ben verwekt. Ik ben ontstaan. Ik ben gegroeid. Ik ben geboren.” Zo begint Zelfbeschuldiging van Peter Handke. Later volgen uitspraken die je wel als beschuldigingen kunt zien, maar alles bij elkaar … Lees verder
