passieve toeschouwer

Essay van Suzanne Knip-Mooi, beeld Gemma Pauwels

De wereld staat in brand en wij branden stralend op. Is het tijd om stil te staan of juist tijd om in actie te komen? We bevinden ons in een patstelling: we moeten tegelijkertijd stilstaan én in actie komen. Dat hangt samen met de soorten brandhaarden waarmee we te maken krijgen. Die vallen grofweg uiteen in twee categorieën: welvaartsziekten en wereldcrises. In beide gevallen worden er remedies aangedragen die elkaar tegenspreken. Met betrekking tot welvaartsziekten als depressie en burn-out wordt geopperd: sta eens stil! Stap uit de mallemolen. Als we worden geconfronteerd met ‘vluchtelingenproblematiek’ en de gevolgen van de economische crisis is het credo: kom in actie! Spreek je uit.