Het Performing Arts Festival For Fryslân (PAFFF) houdt in zijn huidige vorm op te bestaan. Dat bleek tijdens de laatste editie van dit festival, pas de tweede ooit, die van 10 tot en met 19 mei plaatsvond in de Leeuwardse Stadsschouwburg De Harmonie. (meer…)
‘I am walking to a farm… to grow weed…’ Met een song als underscore sjokken vijf rustiek uitgedoste figuren een voor een het toneel op. Ze slepen met hooibalen, heffen een hooivork met microfoon, of hebben een monsterlijk varken onder de arm met aan hun zij een klein pianootje. In Farm Fatale zien we een clubje gehumaniseerde vogelverschrikkers in een wonderlijke wereld van verbeelding. Maar onder die verbeelding ligt een harde waarheid. (meer…)
De voorstelling begint bijna een kwartier te laat. De maker moet eerst zeven vrouwen selecteren uit haar wachtende publiek, en instrueren wat hen te doen staat. En als we eenmaal zitten in een vrijwel totaal verduisterde zaal, duurt het wederom een schijnbare eeuwigheid tot er iets gebeurt: zwakke lichtjes die knagen aan de duisternis, zachte oerwoudgeluiden. (meer…)
Doorgaans beginnen we aan een voorstelling door de zaal binnen te komen en zelf onze stoel op te zoeken. Maar in Every Body Electric wórden wij op onze stoel gezet, bijna letterlijk, door choreograaf Doris Uhlich en, vooral, door Josefine Mühle, een van de zes dansers in deze voorstelling uit 2018, die zijn Nederlandse première beleefde tijdens PAFFF, het theaterprogramma van de Friese kunstentriënnale Arcadia. (meer…)
Fúria van de Braziliaanse choreograaf Lia Rodrigues werd vlak voor de pandemie gecreëerd en reist nu de wereld rond. De eerste opvoering op het internationaal podiumkunstenfestival PAFFF in Leeuwarden kende een heel bijzondere editie wegens het uitvallen van een van de dansers. (meer…)
De enige speler in de voorstelling spreekt goed verstaanbaar, maar verre van perfect Nederlands, met een accent dat zijn Fries-Nederlandse gehoor niet goed kan thuisbrengen. Zijn regisseur, ook op het podium, corrigeert steeds zijn uitspraak. De speler roept zelf zijn toeschouwers op hem te helpen. Met ‘schuld’, bijvoorbeeld: die s en harde g krijgt hij maar niet over zijn lippen. (meer…)
