Virtuele werkelijkheid komt steeds dichterbij. En muziektheater is mee. In Ascension dompelen Leon Rogissart en Paul Boereboom de bezoeker onder in een abstracte wereld als waren we in een slow-motion virtuele rollercoaster. (meer…)
Virtuele werkelijkheid komt steeds dichterbij. En muziektheater is mee. In Ascension dompelen Leon Rogissart en Paul Boereboom de bezoeker onder in een abstracte wereld als waren we in een slow-motion virtuele rollercoaster. (meer…)
The Wild Stage biedt een ongegeneerd puur esthetische ervaring. Voor de gelegenheid werd een allegaartje aan performers, zangers en muzikanten opgetrommeld, elk met hun eigen krachten en teder met de fragiliteit van elkaars lichamen en identiteiten. (meer…)
De eigenzinnige lecture-performance EXILE gaat over een Duitse cabaretgroep die onder Hitler naar het Zwitserse Zürich vlucht en daar doorwerkt. De vraag naar de zin van theater in precaire politieke tijden is oh zo belangrijk – nu er vandaag heel wat migranten en politieke vluchtelingen uit verschillende windstreken binnenkomen, in Duitsland en ook in Nederland. Maar de Duitse Lulu Obermayer slaagt er niet in de historische draadjes door te trekken. (meer…)
Het lijkt wel een titel voor een nieuwe Suske en Wiske, maar Boze bejaarden is de live-versie van een in coronatijd gemaakt hoorspel voor NPO Klassiek. In acht delen horen we illustere stemmen uit het theater, begeleid door het Hermes Ensemble en operettezangers Britt Truyts en Willem de Vries, over liefde en coronaregels in het leven van senioren. (meer…)
Sehnsucht is het derde en laatste stuk in een drieluik binnen het genre ‘thriller-opera’ dat Collectief Ludvik onderzoekt. Maar eerder dan een thriller of een opera is dit toch vooral een experimentele vorm van kleinschalige musical met een psychologisch scherp kantje. (meer…)
Caffè sospeso is razend energetisch theater met een aanstekelijke muzikale vertelling van Doris Hochscheid en Harald Austbø, twee multigetalenteerde performers. De titel verwijst naar een Neopolitaanse traditie van vooraf betaalde, gedoneerde koffie voor een toekomstige drinker die het goed kan gebruiken. (meer…)
In het monodrama Lullaby is een moeder op zoek naar het juiste liedje om haar baby in slaap te wiegen. Haar pogingen raken verloren in de protestkreten die van buiten op straat lijken te komen. Ze wordt steeds rustelozer, terwijl het protest alsmaar aanzwelt, terwijl ze op het kind rust moet uitstralen. (meer…)
Wie prachtige groepszang wil horen, zit goed bij t u m u l u s, de festivalhit van choreograaf François Chaugnaud en muzikaal leider Geoffroy Jourdain, die tijdens festival O. in Rotterdam te zien is. Maar het ritueel van dansende zangers is te in zichzelf gekeerd en herhalend om de aandacht lang vast te houden. (meer…)
Untold is een moderne muziektheaterversie, of zeg maar gerust opera, in een traditioneel Chinees lijkend jasje, van het sprookje over Ye Xian, een Chinese voorloper van het Assepoester-verhaal, op muziek van en mee-geregisseerd door de jonge Britse componist Alex Ho. (meer…)
Het is op station Rotterdam Centraal al te merken. Festival O. wil zo laagdrempelig mogelijk zijn. In de stationshal hangen overal vlaggen en er rijden rollerskaters rond met borden met de letter O. op hun rug. Op het Stationsplein staan rappers, zangers en dansers, die inderdaad massa’s publiek trekken. (meer…)