Stel: iemand heeft lactose-intolerantie en staat op het punt een glas melk leeg te drinken. Je krijgt vijf euro als je hem dat laat doen. Als je het hem belet door ‘stop’ te zeggen, kun je naar je geld fluiten. Wat doe je? (meer…)
Secuur en heel precies. Zoals een wetenschapper te werk gaat. Zo laat Wang Chongs regie van Nick Payne’s stuk Constellations zich het best omschrijven. Een logische aanpak wellicht voor een stuk waarin een der beide protagonisten een theoretische natuurkundige is die gespecialiseerd is in de snaartheorie, maar het maakt de voorstelling ook wat bloedeloos. Hoe aangrijpend het liefdesverhaal tussen de fysica en de bijenhouder ook is. (meer…)
Wie bij circustheater denkt aan complexe acrobatische acts waarbij zelfs Epke Zonderland zich even achter de oren krabt, komt bedrogen uit bij Optraken van Le Galactik Ensemble. Alles overkomt de vijf spelers van dit ensemble. Ja, ze hangen soms ook meters in de lucht, maar dat is per ongeluk. Tegelijkertijd toont het ensemble precies die lichaamsbeheersing en perfecte timing als Zonderland. (meer…)
Toen Franz Kafka op een doorwaakte nacht in 1912 in één ruk, als in een trance, zijn verhaal Das Urteil (Het vonnis) had geschreven, noteerde hij in zijn dagboek: ‘het verhaal is als een echte geboorte met vuil en slijm bedekt uit mij tevoorschijn gekomen, en alleen ik heb de hand die tot het lichaam kan doordringen’. Het verhaal dat hij daarna schreef was het beroemde De gedaanteverwisseling, waarin de brave handelsreiziger Gregor Samsa op een ochtend wakker wordt en tot zijn schrik constateert dat hij veranderd is in een tor. (meer…)
‘Ga naast elkaar zitten op een trap, een lage muur of een andere plek waarop gezeten kan worden. Kom één voor één aan met onregelmatige tussenpozen, en ga zitten met een zo regelmatig mogelijke afstand tot elkaar. Doe alsof je elkaar niet kent.’ Zo staat het op het briefje dat de deelnemers aan invisible van tevoren uitgereikt hebben gekregen. (meer…)
Leg een kind maar eens uit waarom het, na een lange barre tocht, op een bepaald punt ineens niet meer verder mag. Omdat er een grens is. Die zie je niet, die is daar gewoon. Er staat een soldaat bij die zegt dat je niet verder mag. Want hier begint een ander land en in dat land is het kind niet welkom. Waarom niet? Omdat grote mensen dat nu eenmaal hebben besloten. Ooit. (meer…)
Veaudeville, vogueing, beatboxing en breakdance, capoeira, acrobatiek, samba en wat al niet meer zijn samengesmolten tot een prachtige, eigenaardige stijl: dancinha. De energie spat er van af. Ingenieuze moves worden afgewisseld met zelfspot en humor. Het vormt de basis voor Cria, de tweede voorstelling die de Braziliaanse choreografe Alice Ripoll maakte met een groep jonge dansers uit Rio de Janeiro. In 2015 was de eerste vrucht van hun samenwerking, Suave, al te zien op Noorderzon. (meer…)
De Hyacinthstraat, Pioenstraat en Florakade zijn niet de mooiste woonwijken van Groningen. Er valt eigenlijk niets te beleven en nauwelijks iets bijzonders te zien. Toch kiest actrice Veerle van Overloop juist de Bloemenwijk, rondom het Pioenpark, als locatie voor haar audiotour One Million People and Me, uitgevoerd op het Noorderzon Performing Arts Festival. (meer…)
