De theaterrecensent blijft thuis. De theaterzalen zijn dicht, maar het online aanbod staat wagenwijd open. In plaats van voorstellingen te bezoeken, zap ik de komende dagen lukraak langs registraties, live-streams en andere online-projecten. (meer…)
Toen de dieren nog praatten was er seks. Punt. In Frankrijk had men het weleens over ‘amitiés et désirs particulièrs’ – versta homoseksualiteit en perverse liefde, maar dat was ver van ons bed. Vandaag overspoelen nieuwe woorden van Angelsaksische origine als queer, (non-)binair, appropriatie, transitie, intersectioneel, woke en ally onze taal om alles wat buiten de hetero-normatieve definitie van seks én identiteit valt te benoemen en te eren (en alles anders te verketteren). (meer…)
Een man en een vrouw lijsten alle voorwerpen op uit hun huis. De grote lenteschoonmaak, een aanstaande verhuis of een boedelscheiding? Hoe dan ook: naast de brokstukken van hun servies lijkt ook hun relatie toe aan een lijmbeurt. (meer…)
In de Criticitafel van de Theaterpodcast bespreken vier critici het belangrijkste theaternieuws, de voorstellingen die ze gezien hebben en wat er verder nog ter tafel komt. Aan tafel zaten: Hans Smit, Herien Wensink, Simon van den Berg en Sander Janssens.
Het hoofd koket scheef, een denkbeeldige sigaret tussen wijs- en middelvinger, de knieën tegen elkaar gedrukt – en Marcel Musters ìs zijn moeder Thea. In plat Tilburgs voorziet ze de wereld van even warm als nuchter commentaar. Tegenover hem aan tafel zit Maria Goos, die haar moeder Rietje neerzet. In werkelijkheid zijn beide moeders dood. Met Smoeder – 15 jaar later gedenken Musters en Goos hen en onderzoeken ze wat voor impact die moeders hebben gehad op hun eigen leven. (meer…)
Wie van hen tweeën is de beste mens?, vragen Eva Marie en Sieger zich aan het begin van Sociaal kapitaal af. ‘Sieger doet het beter dan ik, vind ik’, zegt Eva Marie. Het past natuurlijk niet bij het zijn van een goed mens om jezelf op te hemelen, dus wijzen ze altijd naar de ander als de betere mens. (meer…)
Een regen van belastingenveloppen daalt neer op Wilma en Arthur. Die symboliseren de niet te behappen berg schulden waarin hun gezin terecht is gekomen. Ongeacht waar het gesprek begint, het eindigt bij geld en gebrek daaraan. Met de voorstelling Sociaal kapitaal bevraagt mugmetdevuurvliegen de kloof tussen armoede en rijkdom in het welvarende Nederland. Hoewel de eerste helft van de voorstelling helder en zelfs ontroerend is, verwordt Sociaal kapitaal uiteindelijk tot een drammerig socialistisch pamflet. (meer…)
Een interview met Lineke Rijxman over de werkwijze van mugmetdegoudentand.
Rijxman is vanaf 2009 onderdeel van de artistieke kern van mugmetdegoudentand. Ze studeerde aan de Toneelschool in Amsterdam en werkte dertien jaar bij Toneelgroep Amsterdam … Lees verder
Talitha Stijnman wordt 1 februari de nieuwe zakelijk leider van mugmetdegoudentand. Ze volgt Margreet Huizing op, die er ruim 10 jaar lang aan het roer stond. Stijnman stopt bij het door haar opgerichte Paradiso Melkweg Productiehuis, waar Lisa van Woersem haar taken overneemt. (meer…)
