De titel alleen al is een vingerwijzing voor de inzet van deze voorstelling: hoe leg je de driekwartsmaat van de meest iconische dans uit het westerse, burgerlijke repertoire naast de complexe, polyritmische structuur van de spirituele muziek die hoort bij wat via Hollywood voodoo is gaan heten. (meer…)
Voor de internationale tak van het programma van de Dansdagen 2023 heeft men zich weten te verzekeren van het (eenmalige) optreden van het Hessisches Staatsballet (I’m afraid to forget your smile) en het Nationaltheater Mannheim (The little man) dat speciaal voor deze gelegenheid acte de présence gaf. (meer…)
In het programma In/with/in presenteert het Nederlands Dans Theater twee zeer verschillende wereldpremières. Waar Imre en Marne van Opstal een mysterieus net weven van lijnen, contrasten en zich ontwikkelende verbanden, daar onderwerpt Tao Ye de NDT-dansers aan een uitputtende groepsexercitie. (meer…)
Choreograaf Olivia Court Mesa heeft zaterdagavond tijdens de finale van de Rotterdam International Duet Choreography Competition (RIDCC) in Theater Rotterdam de XL Productie Award gewonnen. Aan de juryprijs zit een bedrag verbonden van 100.000 euro, dat bestemd is voor de ontwikkeling van een nieuwe productie bij Scapino Ballet Rotterdam. Ook het publiek verkoos haar tot winnaar van dit jaar en kende haar de Audience Award toe. (meer…)
We kennen een geweldige traditie van dansfilms en tijdens de lockdowns bleek maar weer hoe film isolatie, angst en crisisgevoel door de dreiging van een gevaarlijke ziekte goed wist te vangen. Maar complicerende factoren waren er ook. Waar de zalen weer even open konden, maakten stille voorstellingen de meeste indruk. En wat belooft het nieuwe Kunstenplan? (meer…)
Op 15 februari 2021 gingen twee choreografieën van NDT 1 in wereldpremière vanuit het Haagse Zuiderstrandtheater. Exclusief via NDT-livestream Baby Don’t Hurt Me van het Nederlandse choreografenduo Imre en Marne van Opstal en From England with Love van de Israëlische choreograaf-componist Hofesh Shechter. Het lijden van het leven op toneel. (meer…)
Al drie decennia maken choreografen Sol León en Paul Lightfoot werk voor het Nederlands Dans Theater. Met het programma Sol & Paul XXXm waarvoor een vijftal stukken uit hun zestig choreografieën is gekozen, wordt dat door het gezelschap gevierd. Een eersteling of hun vroegere geschiedenis krijgt de toeschouwer niet te zien. En vier van de choreografieën behoren tot de vaste succesnummers en werden tussen 2003 en 2007 gecreëerd. (meer…)
Voor Solo Echo, in 2012 gemaakt bij het Nederlands Dans Theater, liet choreograaf Crystal Pite zich inspireren door het gedicht Lines for Winter van Mark Strand. Op de achtergrond dwarrelt sneeuw naar beneden en in de sonates van Brahms zijn melancholische klanken van piano en cello te horen. Een groep van zeven dansers trekt in verschillende formaties van links naar rechts voorbij over het toneel of andersom. Alleen of samen, soms als trio of de hele groep. (meer…)
Boven het Zuiderstrandtheater en de zee spartelt de zomer nog na in een groenblauwe lucht met feloranje arceringen. Binnen begint een broeierige verbeelding in herfsttinten: het Nederlands Dans Theater danst Saisonnier. Dat betekent seizoenarbeider, maar ruikt ook naar kruiden (assaisonner). Kruidig zijn ze zeker, de choreografieën van Sol Léon en Paul Lightfoot, Marco Goecke en Hofesh Shechter. (meer…)
