Ze danst, maar haar lichaam is moe. Wanneer danseres Bianca Casaburi in de lege kantoorruimte van het Rotterdamse Time Window haar armen en vingers strekt, lukt het haar niet om die armen de zeggingskracht te geven die je zou verwachten (meer…)
In het coronatijdperk wordt steeds duidelijker hoe isolatie tot angst en depressie leidt. Choreograaf Marijke de Vos zet dit actuele thema om in een dansvoorstelling waarbij de toeschouwer via een koptelefoon auditief geïsoleerd wordt van de werkelijkheid. (meer…)
Drie meiden hangen in gestileerd meubilair van gebogen aluminium buizen. Ze lijken het liefst niks te willen doen, maar barsten soms toch uit in beweging. Ondanks zichzelf bijna, gedreven door een kracht van binnen waar ze zelf geen vat op hebben. Choreografe Marijke de Vos, de motor van Teddy shouldn’t smoke, probeert in Black dog de gemoedstoestand te vangen van meiden tussen kind en volwassene in, met al hun hormonen en hersenen in ontwikkeling. Gelukkig kan het decor ertegen. (meer…)
