Na afloop van de voorstelling van Opera Melancholica in de Koninklijke Schouwburg in Den Haag kwam in de foyer onverwachts een meisje op mij af stappen. Zij gaf me een kaartje met daarop een foto van een jongen die zittend op de grond een enorme zeepbel blaast. Achterop het kaartje had zij met ontroerend grote en heldere blokletters geschreven: ‘Ik hoop dat je écht jezelf kan zijn. Veïa – Chr. Gymnasium Sorghvliet’ (meer…)