In Lies Pauwels’ voorstellingen wordt er altijd iets afgepeld, ontmaskerd, doorprikt. Keer op keer doen haar personages vergeefse pogingen om zich te ontdoen van het deken aan verwachtingen dat een samenleving over hen heenwerpt, en om ‘zichzelf’ te worden, te kunnen zijn – in al hun onaangepastheid. (meer…)