‘Hé jij daar, mevrouw op de eerste rij: Geef jij nog melk?’ Al bij binnenkomst dirigeert Jip Smit het publiek, haar zelfbenoemde ‘beestenleger’, naar verschillende zitplaatsen. ‘Gevleugelde dieren links, hoefdieren rechts.’ (meer…)
‘Hé jij daar, mevrouw op de eerste rij: Geef jij nog melk?’ Al bij binnenkomst dirigeert Jip Smit het publiek, haar zelfbenoemde ‘beestenleger’, naar verschillende zitplaatsen. ‘Gevleugelde dieren links, hoefdieren rechts.’ (meer…)
Een Gesamtkunstwerk noemt harpiste Lavinia Meijer de reeks voorstellingen die ze maakt onder de noemt Untitled. Met het derde deel onderzoekt ze de naam die we aan het huidige tijdperk zullen geven. Bij het begin heet ze elke generatie welkom, vanaf de babyboomers tot Generatie Y, Z en zelfs Alpha, de allerjongsten, geboren tussen 2010 en nu. (meer…)
Potverdomme wat een vrouw, die Rosa da Silva. In A vida rosa stort deze multi-getalenteerde tante, winnares van het Amsterdams Kleinkunst Festival in 2019, zich op verschillende facetten omtrent de liefde. Exen en datingprogramma’s, maar ook de ware en haar eerste kind passeren de revue. Zelfs haar fysiotherapeut wordt erbij gehaald. Aan zijn goddelijke handen wijdt ze een heel nummer. (meer…)
‘Als in Nederland iemand boos wordt op een zesjarige – iemand die geen Hollander is – dan verliest hij alle grammatica’, beweert Jawad Es Soufi al vroeg in zijn voorstelling Harira. Hij slaat ter illustratie gefrustreerde kreten uit. ‘Jullie Hollanders voegen alleen maar grammatica toe.’ Es Soufi recht zijn rug en zegt met overdreven keurig Nederlands accent: ‘Nu moet je eens even heel goed luisteren, jongeman. Dit hebben wij zo niet afgesproken.’ (meer…)
Hij heet Roland en zij Marianne; ze ontmoeten elkaar bij een barbecue. Meteen na de eerste gewisselde blik is de verliefdheid er, zoals dat gaat, een combinatie van innerlijke trilling en schoorvoetende verlegenheid. En dan, scène twee, ze ontmoeten elkaar nog eens, opnieuw bij een barbecue, maar nu is het anders: Roland zegt nu niet dat hij een partner heeft, maar een ex. (meer…)
Het bed is haveloos, boeken en partituren liggen her en der verspreid, een ouderwetse stoel en een opgezette fazant vormen het decor van De koperen tuin, de muziektheaterproductie van Christiaan Kuyvenhoven. In het midden … Lees verder
Vrijdagavond 13 december bood het Ostadetheater in de Amsterdamse Pijp de wereldpremière van de muziektheaterproductie Becoming the system van regisseur Laurens Krispijn de Boer op een compositie van Petra Strahovnik. De Diamantfabriek, deze energieke nieuwe … Lees verder
Living in oblivion is een film over het maken van een low-budgetfilm, waarin het privéleven en het werk van de personages met elkaar verstrengeld raken. Regisseur Laurens Krispijn de Boer, afstuderend aan de regieopleiding Amsterdam, … Lees verder