Eerlijk is eerlijk, de moed was me na pakweg de eerste tien minuten van Vormen van opdringerigheid behoorlijk in de schoenen gezonken: de associatieve montage aan inspiratieloze slapstick, die vooral op de makkelijke lach leek in te zetten, speelde in op een bordkartonnen en behoorlijk uitgekauwd wereldbeeld rondom de egocentrisch gedreven, kapitalistische mens. (meer…)