In zijn derde voorstelling Hans Teeuwen doet Stefano Keizers het onvermijdelijke: hij neemt afscheid van Stefano Keizers. Hij kan niet anders: zijn reputatie als radicaal en dwars theatermaker heeft zich definitief tegen hem gekeerd, beseft hij als het publiek hem een open doekje geeft na een tergend lange sequentie waarin hij hardop van 1 naar 725 telt. (meer…)