Jan Joris Lamers (80) ontvangt dit jaar de Blijvend Applaus Prijs, een onderscheiding voor de rijke en gevarieerde carrière van een podiumkunstenaar. Stichting Blijvend Applaus reikt de oeuvreprijs, bestaande uit een bronzen sculptuur van Iris Le Rütte en een geldbedrag van € 7.500, op 23 oktober uit in De Kleine Komedie in Amsterdam. (meer…)
‘Discordia speelt mooi’ is de uitdagend dubbelzinnige ondertitel van de voorstelling. Ze spelen een stuk dat Mooi heet. Maar wat is er hier wel of niet mooi? In de tekst van Gerardjan Rijnders is er sprake van een boek met plaatjes, maar dat is er nu niet te zien. (meer…)
Maatschappij Discordia is in zijn bijna veertigjarige bestaan zo’n begrip geworden dat het moeilijk is om bij het lezen van Liebe Jelinek niét concreet te denken aan Annette Kouwenhoven, Miranda Prein en Jan Joris Lamers en aan de manier waarop zij die woorden in de mond nemen, aan hun gestalte, hun manier van spreken en bewegen. (meer…)
‘Er is een man aangespoeld op het strand.’ Zo begint de nieuwe theatertekst van Gerardjan Rijnders en Peter Verburgt. De man hebben ‘ze’ in de golven gelegd. Diezelfde ‘ze’ hebben zijn hart en tong uit zijn lichaam gesneden. Wie zijn die ‘ze’? (meer…)
‘Mijn toneelleraar vertelde dat als je wilt uitdrukken dat je wacht, dan moet je niet gaan doen wat iedereen denkt dat je doet als je wacht: dus op je horloge kijken, zuchten. Je moet juist iets doen dat niets met wachten te maken heeft, en toch wacht je’. (meer…)
In Amsterdam is met De Staat van het Theater het Nederlands Theaterfestival geopend. Milo Rau, uitgenodigd om de traditionele openingsspeech te houden, vroeg zes mede-makers op het podium die allen een korte eigen toespraak hielden: Ernestine Comvalius, Edit Kaldor, Gable Roelofsen, Lara Staal, Lester Arias en Jan Joris Lamers. (meer…)
Matin van Veldhuizen was decennialang een van de toonaangevende theatermakers in het bestel. Een aantal tegenslagen heeft haar inmiddels enigszins naar de achtergrond gedrongen. Maar tussen een allerminst vanzelfsprekende entree en een pijnlijke sortie ligt een rijk en bijzonder oeuvre, betoogt Marijke Schermer, voor wie Van Veldhuizen nog steeds een inspiratiebron is. Een gesprek. (meer…)
Oorspronkelijk was er helemaal geen sprake van een stiefmoeder in het verhaal van Sneeuwwitje. Pas toen het een sprookje voor kinderen werd – ‘en “moeder” en “slecht” niet meer in één verhaal mochten’ – werd het de kwade stiefmoeder. Terwijl die verhalen er eigenlijk voor bedoeld waren om te laten zien dat je je moeder mág haten. (meer…)
1899
Wat was er nu gebeurd om het gewelddadig optreden van de met werkstaking dreigende Rotterdamsche artiesten zoo al niet te wettigen, dan toch begrijpelijk te maken? – Heel veel, en heel veel geheimzinnigs. (M.B. Mendes de Costa in Tooneel-herinneringen in Het Tooneel, jaargang 29, nr. 8)
