Vandaag is het haast onvoorstelbaar dat de zorg voor het Nederlands theatererfgoed tastbaar, toegankelijk en met de nodige status in vijf historische grachtenpanden aan de Herengracht was ondergebracht. Terecht noemde het toenmalige TIN (Theater Instituut Nederland) zich een centrum dat de erfgoedfunctie combineerde met de informatievoorziening voor de sector. Terwijl de collectie na de sluiting van het TIN in 2013 werd veiliggesteld bij de Universiteit van Amsterdam, verdwijnen of versnipperen sindsdien alle andere rollen die het TIN heeft vervuld. Ook voor het werkveld zelf vervaagt steeds meer het beeld van wat er op het gebied van documentatie, geheugen en discours in de podiumkunsten nog gaande is. Of juist niet gaande is. Het centrum is schrikbarend leeg. Deze gewaarwording is het begin van werkgroep NIT, tot op zekere hoogte opnieuw een beweging vanuit de marge.
(meer…)
TM artikel