‘Maar jij bent de baas. Wie ontslaat de baas?’ vraagt actrice Mathilda zich vertwijfeld af wanneer het nieuws haar bereikt dat regisseur Fabio wellicht ontslagen wordt. Het antwoord is droog en snedig: ‘De Raad van Toezicht.’ (meer…)
Met Schuld schijnen auteur Timen Jan Veenstra en regisseur Jouman Fattal een licht op de genocide op de Jezidi’s, gepleegd door ISIS/Da’esh in Noord-Irak tussen 2014 en 2015. In de filmische voorstelling volgen we een jonge Jezidische vrouw die heen en weer schiet tussen het heden en haar traumatische herinneringen. (meer…)
Wat betekent liefde? Iemand de waarheid vertellen of proberen die waarheid voor de ander draaglijker te maken? Die vraag dringt zich op tijdens de intieme voorstelling Volim te (ik hou van jou). Ondanks dat het hier en daar wel erg letterlijk wordt, biedt deze voorstelling boeiende denkstof over trauma, liefde en identiteit. (meer…)
Midden in de centrifugehal van de Molkfabryk in Burgum ligt een half varken. Als een offerdier op een altaar. Van kop tot staart opengesneden mogen wij zijn ingewanden aanschouwen, als (niet meer) levende illustratie van de anatomische les die we eerder daarvoor van Dirk Bruinsma hebben gekregen. (meer…)
Voor de huidige generatie tieners is de digitale wereld minstens zo belangrijk en reëel als de analoge. In Snowflake, een voorstelling over en voor middelbare scholieren, treedt De Toneelmakerij met open vizier de belevingswereld van de huidige generatie tieners tegemoet. Een wereld van Instagram, dickpics, trollen en K-pop. (meer…)
In haar nieuwe voorstelling bij Theater Rast grijpt regisseur Ada Ozdogan samen met schrijver Kasper Tarenskeen het satire-genre aan om de machtswellust van Recep Tayyip Erdogan te bekritiseren. Dat levert een hilarische theateravond over de … Lees verder
Wat hebben schaliegas, de carbon bubble, de dochters van de Turkse president Erdogan, de Europese Centrale Bank, IS, Oekraïne, Syrië, een wagonlading designerdrugs, gladde jongens van Shell en een dame van de CIA in vredesnaam … Lees verder
Zoekend, onaf, onstuimig, ambitieus, erg goed en dan weer erg slecht: dit zijn de kwalificaties die zich aandienen na het zien van de voorstelling Solitary heroes door Teddy May de Kock en Gonca Karasu. Nadrukkelijk … Lees verder
